بررسی محل بهینه نصب لایه های ژئوگرید جهت کنترل ترکهای انعکاسی روکش آسفالتی

نفوذ ترکهای کهنه رویه‌های آسفالتی موجود به بدنه روکش جدید از جمله مشکلات و معضلات مهم در نگهداری و مرمت راهها است. با استفاده از محصولات ژئوسنتتیک با مدول الاستیسیته بالا مانند ژئوگریدها و ژئوتکستایلها میتوان در رشد ترکهای انعکاسی و نفوذ آنها به بدنه روکش جدید تاخیر و ممانعت ایجاد کرد. دستیابی به عملکرد مناسب لایه های ژئوگرید درکنترل ترکهای انعکاسی وابسته به نصب و اجرای صحیح این لایه‌ها است. در این مقاله با کمک روش تحلیل اجزاء محدود و استفاده از نرم افزار اجزاء محدود ANSYS ، تاثیر محل قرارگیری این لایه‌ها در بدنه روکش بر عملکرد آنها در کنترل تنشها و کرنشهای ایجاد کننده ترک، مطالعه لازم انجام شده‌ است. نمودارهای حاصل از نتایج خروجی نرم افزار در هر بخش بیان شده است. مطالعه در سه وضعیت قرار گیری ژئوگرید در عمقهای یک سوم ضخامت روکش، دو سوم ضخامت روکش و کف روکش انجام شده و تغییرات تنشها و کرنشهای عامل رشد ترک در این سه وضعیت بررسی شده است. نتایج مطالعه نشان دهنده کاهش تنشهای عامل رشد ترک مخصوصاً تنشهای کششی در اثر استفاده از ژئوگریدهای با مدول الاستیسیته بالاتر بود. عمق مناسب نصب این لایه‌ها در حوالی کف روکش و در مناطق تحت تنشهای کششی ماگزیمم بدست آمد.

کلیدواژه ها:

ترکهای انعکاسی ، روکش آسفالتی ، اجزاء محدود ، روسازی ، ژئوگرید ، نصب