ارزیابی پتانسیل روانگرایی خاکهای ماسه­ای با استفاده از روش اعتمادپذیری بر اساس توصیه­های (NCEER (1998

روشهای ارزیابی پتانسیل روانگرایی در خاکهای ماسه ای، عموما بر اساس تحلیل قطعی می باشد، که در طراحی بر این اساس معمولا تغییرات مقاومت خاک و بارهای ناشی از زلزله را نادیده می گیرند. مضافا اینکه در استفاده از این روشها، قادر به ارتباط دقیق بین احتمال وقوع روانگرایی و ضریب اطمینان نیستیم. استفاده از تحلیل آماری و آنالیز اعتمادپذیری می تواند بعنوان راه حلی جهت فائق آمدن به مشکل فوق الذکر باشد. در این مقاله روش آنالیز اعتمادپذیری بر پایه روش معرف ارزیابی پتانسیل روانگرایی سید (Seed 85) و بر اساس توصیه های مرکز بین المللی تحقیقات مهندسی زلزله (NCEER 1998) بیان می شود. از آنجائی که این روش مستلزم کمی کردن مقادیر عدم قطعیت در مخاسبات است، می توان با استفاده از گشتاورهای آماری مربوط به پارامترهای غیرقطعی نظیر میانگین، واریانس و تابع چگالی احتمال (PDF) ، محتملترین مقادیر را در ارتباط با عدم قطعیت آنها محاسبه نمود. آنگاه با استفاده از تکنیک گشتاور دوم- مرتبه اول پیشرفته (AFOSM)، شاخص اعتمادپذیری را محاسبه و ارتباط بین احتمال وقوع روانگرایی، شاخص اعتمادپذیری و ضریب اطمینان را استنتاج نمود. جهت بررسی عملکرد روش ارائه شده، پتانسیل وقوع روانگرایی در منطقه بابلسر، بر پایه نتایج آزمایش SPT مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. نتایج بدست مده ، بخوبی کارایی روش پیشنهادی را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

آنالیز اعتماد پذیری ، پتانسیل روانگرایی ، شاخص اعتمادپذیری ، عدم قطعیت ، ضریب اطمینان