تحلیل عملکرد سیستم دو مخزنه دز و شهید عباسپور با دیدگاه عدم قطعیت

امروزه مهار آب و استفاده بهینه از آن به دلیل روند رو به رشد تقاضای مصرف آب و عدم توزیع مناسب زمانی و مکانی آن بیش از پیش مورد توجه برنامه ریزان منابع آب قرار دارد. تحلیل عملکرد مخازن سدهای دز و شهید عباسپور به عنوان منابع آب سطحی، موضوع تحت بررسی در این تحقیق می باشد. از طرفی عدم قطعیت موجود در جریان های ورودی به مخازن سدها، لزوم برتامه ریزی برای بهره برداری جهت مقابله با خسارات ناشی از عدم احتساب آن را ضروری ساخته است. برای این منظور ابتدا با استفاده از مدل بهینه سازی پویای قطعی (DP) سیاست بهینه بهره برداری از سیستم دو مخزنه چند منظوره مذاکور بدست آمد. نتایج مدل DP نشان داد که بر اساس سری بلند مدت تاریخی و در نظر گرفتن نیازهای متوسط ماهانه و نیز نوع تابع هدف در وارد نمودن خسارت در صورت عدم تامین نیازها، میزان رهاسازی در اکثر موارد از نیاز آبی ماهانه بیشتر می باشد و در بعضی ماه ها و دوره های خشک کمبودهایی در تامین نیازهای آبی مشاهده می شود که می توان با در نظر گرفتن شرایط خاص و اولویت تامین نیازهای مختلف، این کمبودها را برطرف نمود. سپس با استفاده از نتایج مدل سازی DP و به منظور وارد کردن عدم قطعیت و همچنین برای بدست آوردن روش کلی بهره بردایر، سیستم استنتاج فازی (FIS) ساخته شد. نتایج نشان می دهند که در اکثر ماه ها و در هر دو مخزن دز و شهید عباسپور، تابع عضویت گوسی و روش فازی زدایی مرکز ثقل منجر به حصول نتایج بهتری شده است.

کلیدواژه ها:

بهره برداری ، ‌مخزن ، رها سازی ، عدم قطعیت ، فازی