تئوری قابلیت اعتماد با استفاده از الگوریتم ژنتیک و شبکه های عصبی

روش های کلاسیک قابلیت اعتماد همچون روش های ممانی مانند FORM و SORM که در آنها به ترتیب تقریب مرتبه اول و دوم تابع حالت حدی در بسط سری تیلور در نظر گرفته می شود نیاز به فرم ریاضی تابع حالت حدی دارند . اما در بسیاری از مسائل سازه ای نمی توان فرم ریاضی برای تابع حالت حدی در نظر گرفت و لذا روش های کلاسیک در چنین مسائلی خیلی کارایی ندارند . برای حل این مشکل می توان از الگوریتم ژنتیک به عنوان یک مینیمم یاب برای جستجو کمترین مقدار شاخص قابلیت اعتماد در فضای نرمال استاندارد U شکل سیستم استفاده کرد . که در این مقاله به معرفی این روش می پردازیم .

کلیدواژه ها:

تئوری قابلیت اعتماد ، الگوریتم ژنتیک ، شبکه های عصبی ، آنالیز مونت کارلو