بررسی اثر اصلاح یک مدل رفتاری با استفاده از مدل سازی عددی

اهمیت پیش بینی خاک از نظر میزان تغییر شکل در سازه خاکی و تغییرات اضافه فشار آب حفره ای بر کسی پوشیده نیست. از آنجا که مدل های رفتاری ارتباط بین تنش و کرنش را برقرار می کنند. تحقیقات بیشتر در زمینه مدلهای رفتاری می تواند به پیش بینی های دقیقتر رفتار سازه های خاکی بیانجامد در این پژوهش با وارد کردن پارامتر حالت در ساختار یکی از مدلهای رفتاری خانواده پلاستیسیته عمومی، مدل رفتاری اصلاح شده است برای بررسی میزان بهبود پیش بینی های مدل رفتاری، نتایج مدلسازی عددی قبل و بعد از اصلاح با نتایج آزمایش سانتریفیوژ مقایسه شده است اصلاحات ایجاد شده در ساختار مدل رفتاری، در متن یک کد اجزا محدود وارد شده است مقایسه نتایج آزمایشات سانتریفیوژ با نتایج مدلسازیهای عددی نشان میدهد که وارد کردن پارامتر حالت درمدلسازی های عددی، دقت پیش بینی ها را افزایش میدهد.

کلیدواژه ها:

پارامتر حالت ، مدل رفتاری ، آزمایش سانتریفیوژ ، پلاستیسیته عمومی