تاثیر میزان دوران دیواره های حایل بر فشار وارد بر دیوارها

یکی از عوامل اصلی در طراحی و ساخت سازه هایی که در ارتباط با رانش خاک قرار دارند شناخت کمی و کیفی نیروی رانش وارد بر دیوارهای حایل می باشند. مدلهای آزمایشی و تحلیلی بسیاری جهت تخمین نیروی رانش خاک تحت شرایط استاتیکی ارائه شده است گرچه میزان نیروی وارد بر دیواره ها در شرایط استاتیکی تا حد زیادی مشخص شده است اما نحوه توزیع نیروی رانش خاک و نقطه اثر و نیز میزان دوران لازم برای ایجاد شرایط مقاوم یا محرک هنوز کاملا مشخص نمی باشد. به عبارتی اگر حرکت دیواره به حدی ضعیف باشد که مقاومت برشی قابل توجه در توده خاک ایجاد نشود دراین حالت فشار وارد بر دیواره بسیار نزدیک به حالت سکون می باشد ولی اگر تغییر مکان یا دوران دیواره قابل ملاحظه باشد دراین شرایط نیروی وارد بر دیواره در حالت محرک یا مقاوم می باشد . در این تحقیق میزان تغییر مکان لازم که شرایط مقاوم و یا محرک را ایجاد نماید بررسی گردیده است دراین ارتباط اثر پارامترهای مقاومتی خاک و نیز اثر اصطکاک و صلبیت دیوار بر مقدار فشار وارد بر دیوار مورد مطالعه قرار گرفته است برای رسیدن به این هدف یک مدل عددی براساس روش اجزا محدود در شرایط کرنش صفحه ای و با استفاده از نرم افزار P;axis 8.2 ایجاد گردید بررسی ها نشان میدهند که نتایج به دست آمده از آزمایشات و تحلیلهای عددی، با تئوری کلاسیک تفاوت دارد. به عبارتی تئوری کلاسیک هنگامی صادق است که میزان دوران دیوار به حدی باشد که گوه پشت دیواره به گسیختگی کامل برسد که این امر در شرایط اجرایی معمولا ایجاد نمی گردد.

کلیدواژه ها:

دیواره حایل ، دوران ، حالت مقاوم و محرک ، اجزاء محدود