ضرایب شکل پذیری ساختمان‌های بتنی بر مبنای طراحی بر اساس نیرو و سطح عملکرد

نگرش نوین نسل جدید آیین نامه های طراحی و بهسازی لرز ه ای با استفاده از روش های طراحی بر اساس عملکرد در مقایسه با رو شهای تجویزی آیین نامه های موجود،باعث ایجاد شیو ه های متفاوتی در طراحی شده است. شناخت رفتار لرزه ای سازه جهت تامین سطح عملکرد مناسب از محورهای اساسی روش های نوین طراحی میباشد.بنابراین بررسی اعتبار ضرایب موجود در آیین نامه های کنونی مهم بنظر م یرسد. در این مقاله ضریب مربوط به کاهش نیروی متاثر از شکل پذیری (ضریب رفتار) موجوددر استاندارد 2800 با ضرایب متناظر آن در شیو ه های طراحی بر اساس عملکرد نظیر ضرایب شکل پذیری اعضا (m ) در دستورالعمل بهسازی لرزه ای ساختمان های موجود، مقایسه گردیده است. برای انجام این پژوهش چند قاب ساختمانی بتنی با انجام تحلیل استاتیکی غیر خطی مدلسازی و تحلیل شده اند. مقادیر R بدست آمده از تحلیل ها با مقادیر ارائه شده در استاندارد 2800 مقایسه و ارتباط آن با ضرایب شکل پذیری اعضا m مورد بررسی قرارگرفته است. نتایج حاصل از این ارزیابی ها در قالب پیشنهاداتی جهت تخمین، تصحیح و تعدیل ضرایب موجود در آیین نامه ها ارائه گردید ه اند.

کلیدواژه ها:

سطح عملکرد ، ضریب رفتار ، ضریب شکل پذیری اعضاء ، تحلیل استاتیکی غیرخطی