ارزیابی تزریق پذیری ساختگاه سد با استفاده از شاخص نفوذپذیری ثانویه(مطالعه موردی سد مخزنی میرزای شیرازی)

هدف از انجام مراحل مختلف عملیات حفاری و تزریق در هر مقطعی، آب بند نمودن آن مقطع به منظور کاهش دبی عبوری می باشد. دراین راستا بیش از نیم قرن است که معیار لوژان به عنوان یک شاخص جهت تزریق شناخته شده است که با توجه به ارتباط میان لوژان شاخص نفوذپذیری ثانویه می توان از نتایج توام جهت تزریق پذیری سد استفاده نمود. دراین تحقیق علاوه بر استفاده از داده های آزمایش لوژان، براساس آزمایش شاخص نفوذپذیری ثانویه، طبقه بندی توده سنگ و تزریق پذیری ساختگاه سد میرزای شیرازی بررسی شده است در یک نتیجه گیری کلی در محدوده محور سد بهسازی شامل دو مرحله می باشد . مرحله اول: مناطقی که توده سنگ براساس شاخص نفوذ پذیری ثانویه در رده های D,C ( کیفیت بسیار ضعیف) قرار می گیرند و نیاز به بهسازی به صورت گسترده دارند. مرحله دوم: مناطقی که از نظر شاخص نفوذ پذیری ثانویه در رده A قرار می گیرند نیاز به بهسازی ندارند. مناطقی که در رده B قرار می گیرند براساس درجه درزه داری به طور منطقه ای نیاز به بهسازی دارند.

کلیدواژه ها:

تزریق ، سد میرزای شیرازی ، شاخص نفوذپذیری ثانویه ، درجه درزه داری