بررسی اثرات مودهای بالاتر در توانایی روشهای تحلیل استاتیکی غیرخطی جهت ارزیابی عملکرد لرزه ای سازه ها

علیرغم پیشرفتهای قابل توجه در زمینه روشهای تحلیلی و گسترش نرم افزار مهندسی با این وجود به جهت نامشخص بودن حرکات زمین در آینده و رفتارهای پیچیده سازه امکان استفاده از تحلیل های تاریخچه زمانی غیرخطی برای مهندسان و طراحان بسیار دشوار می باشد این موضوع سبب گشته است تا روشهای جایگزینی براساس تحلیل های استاتیکی غیرخطی ارائه گردد. روش ضرائب ارائه شده توسط FEMA 356 و روش طیف ظرفیت ارائه شده توسط ATC40 از جمله این روشهاست که درسالهای اخیر مورد استفاده قرارگرفته و در ضوابط جدیدتر نظیر FEMA440 , FEMA451 مورد تجدید نظر نیز قرار گرفته است با وجود نتایج نسبتا قابل قبول روشهای مذکور عدم وارد نمودن موارد تاثیر گذاری نظیر اثرات مودهای بالاتر که در سازه های بلندمرتبه و خاص می تواند تعیین کننده باشد سبب شده است تا روشهای دیگری نظیر تحلیل پوش اور مودال ارائه گردد.

کلیدواژه ها:

تحلیل استاتیکی غیرخطی ، مودهای بالا ، عملکرد لرزه ای ، نگاشتهای دور از گسل ، نگاشتهای نزدیک گسل