راه های بهینه سازی شبکه های آبرسانی فضای سبز با استفاده از الگوریتم ژنتیک مطالعه موردی قسمتی از فرخ شهر)

با توجه به هزینه های زیاد اجرا و نوسازی شبکه های آبرسانی، لازم است که این شبکه ها به صورت واقعی مدل و بهینه گردند. در این بین، معمولا به شبکه های توزیع آب فضای سبز شهری اهمیت کمتری داده می شود. در صورتی که این شبکه ها با توجه به گسترش جمعیت و همزمان با آن فضاهای سبز در شهرها، از نظر هیدرولیکی، مالی و زیست محیطی دارای اهمیت زیادی می باشند. در این مقاله ضمن تحلیل و شبیه سازی یک شبکه آبرسانی فضای سبز واقعی، به بهینه سازی قطر لوله های آن، که مهمترین پارامتردر تعیین هزینه های آن هستند، با استفاده از الگوریتم ژنتیک پرداخته می شود. سپس نتایج طراحی و بهینه سازی با وضع موجود شبکه ی مورد نظر مقایسه اقتصادی و هیدرولیکی می شوند. نتایج قبل و بعد از بهینه یابی با هم مقایسه شده اند، که نشان می دهد بهینه سازی با این روش نه تنها جواب قابل قبولی از نظر اقتصادی می دهد، بلکه از نظر هیدرولیکی نیز وضعیت مناسب تری را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

شبکه های آبرسانی ، فضای سبز ، الگوریتم ژنتیک ، بهینه سازی