تعیین ضریب رفتار قاب های خمشی بتن مسلح با استفاده از تحلیل دینامیکی غیرخطی

در بسیاری از آیین نامه های طراحی لرزه ای از ضریب رفتار برای کاهش سطح نیروی الاستیک به سطح نیروی موردنظر در طراحی استفاده می شود. به کارگیری تحلیل استاتیکی غیرخطی و ایده آل نمودن منحنی پوش اور به دست آمده از آن، از جمله روش های رایج در تعیین ضریب رفتار است. هدف این پژوهش، محاسبه ضریب رفتار قاب های خمشی بتن مسلح با استفاده از پاسخ های به دست آمده از تحلیل های دینامیکی خطی و غیرخطی با بهره گیری از رکوردهای زلزله واقعی مقیاس شده می باشد. از آنجایی که علاوه بر ضریب کاهش ناشی از شکل پذیری، ضریب مقاومت افزون از عوامل اصلی سازنده ی ضریب رفتار محسوب می شود، مقدار آنها در قاب های مورد بررسی محاسبه شده و میزان مشارکت آن در تعیین ضریب رفتار تعیین شده است. نتایج به دست آمده گویای تطابق خوب مقادیر به دست آمده برای ضریب رفتار با مقدار متناظر آن در آیین نامه است. از مقایسه مقادیر به دست آمده برای ضریب مقاومت افزون در این پژوهشبا مقدار متناظر پیشنهادی آیین نامه ASCE 7-05 به نظر می رسد که ضریب مقاومت افزون ذکر شده در آیین نامه اندکی بزرگ بوده و یا به عبارت دیگر محافظه کارانه است

کلیدواژه ها:

قاب خمشی بتن مسلح ، ضریب رفتار ، ضریب مقاومت افزون ، تحلیل دینامیکی غیرخطی ، برش پایه طراحی