تعیین درصد بهینه میکروسیلیس در بتن های سبک پر مقاومت

امروزه با پیشرفت سریع و همه جانبه علم و صنعت انسان بیش ازگذشته نیاز به شناخت دقیق مواد و مصالح اطراف خود و درنتیجه استفاده صحیح درست و بهینه ازآن را احساس می کند وحتی الامکان می کوشد تا با تغییرات دربعضی ازپارامترها کارایی و اثرگذاری مواد را بالا ببرد دراین میان بتن سبک پرمقاومت به دلیل خواص ویژه ازجمله مقاومت بالا سبک بودن کم بودن نفوذپذیری و ... به عنوان یکی ازمصالح ایده ال و پرکاربرد دردنیا به حساب می آید این امرمهندسان را به شناخت دقیق اجزای تشکیل دهنده آن ملزم می کند غالبا برای تولید بتن پرمقاومت استفاده ازپوزولان ها به عنوان افزودنی اجتناب ناپذیر است و ازانجا که دوده سیلیسی اهک موجود را مصرف می کند و ماده چسباننده و نفوذپذیری بوجود می آورد مصرف این ماده به عنوان جایگزین سیمان ناحیه انتقالی وجه مشترک خمیرسیمان و سنگدانه را بهبود می بخشد و مقاومت و دوام را افزایش و نفوذپذیری را کاهش میدهد هدف این مقاله ارایه یک روش تجربی اطمینان بخش مبتنی برتعدادزیادی ازمایش با میکروسیلیس های مختلف برای ارایه درصد بهینه میکروسیلیس دربتن های سبک پرمقاومت است که قادرباشد پارامترهای مختلف مربوط به مقاومت این نوع ازبتن را بهبود می بخشد