تحلیل بارهای ترافیکی در طراحی روسازیهای آسفالتی به روشهای آشتوی قدیم وجدید MEPDG

ترافیک و بارگذاری از جمله پارامترهای مهم در طراحی وتحلیل روسازیهای انعطافپذیر است. بخش زیادی از خرابیهای ایجاد شده درروسازیها به علت وارد آمدن بارهای محوری سنگین به سازه روسازی است. توجه به اهمیت بحث بارگذاری در طرح روسازیها روز به روز در حال افزایش است. در روش طراحی آشتو 3991 که در ایران نیز رایج است از پارامتر بار محور منفرد استانداردESAL)جهت برآورد بارهای وارده به روسازی استفاده میشود. با توجه به تحقیقات صورت گرفته از معایب عمده این روش میتوان به در نظر گرفتن مقادیر غیر واقعی برای بارگذاری در طول عمر بهرهبرداری روسازی اشاره کرد. در روش جدید آشتو که به روش مکانیستیک-تجربیMEPDG)نیز معروف است از پارامتر طیف بار محوری به عنوان جایگزین روش بار محور منفرد استاندارد استفاده شده است که انطباق بیشتری با شرایط واقعی داشته و خصوصیات بارهای وارده به روسازی را بهطور موثرتری تعیین میکند. هدف این مقاله تحلیل و ارزیابی پارامتر ترافیک و بارگذاری در روش مکانیستیک-تجربی و مقایسه آن با روش آشتو 3991 است.

کلیدواژه ها:

روسازی انعطافپذیر ، روش مکانیستیک-تجربی آشتو ، روش آشتو 1993