تقسیم بندی درزهای اجرایی در سدهای بتن غلتکی بر اساس زمان گیرش

اصطلاح بتن غلتکی به نوعی از بتن اطلاق می شود که کارایی بسیار پایین و عملیات تراکم آن توسط غلتک های لرزاننده راه سازی می باشد. این بتن دارای اسلامپ صفر است که در کاربری آن برای ساخت سدهای بتنی وزنی، همچون سدهای خاکی لایه لایه پخش و متراکم می گردد.اگرچه این نحوه اجرا باعث سرعت اجرایی بالاتر نسبت به سدهای بتنی معمولی و کاهش قابل توجه مشکلات و معضلات کارگاهی بتن ریزیحجیم گشته و لیکن احتمال پایداری سد در برابر نیروهای جانبی بعلت ضعف نسبی در مقاومت برشی بین لایه ای در محل درزهای اجرایی، نیازمند توجه خاصی می باشد.از سوی دیگر در سازه های هیدرولیکی، کنترل تراوش آب از سازه بتنی پدیده ای است که در اعم موارد اهمیت آن بیشتر از پارامترهای مکانیکی بتن است. دستیابی به تراز مورد نیاز از لحاظ آب بندی و کنترل نشت از میان بدنه سدها یکی دیگر از مقوله های بسیار مهم در امر طراحی و اجرایسازه های مذکور می باشد. مجموع دو عامل فوق حساسیت توجه به درزهای اجرایی را در ساخت سدها با روش RCC را به خوبی مشهود می نماید. در این خصوص معیارهای مختلفی برای نامگذاری درزه ها و نحوه برخورد با این درزه ها ارائه گردیده است. در این نوشتار سعی بر آن است تا بر اساس تحقیقات آزمایشگاهی و میدانی در یکی از پروژه های سد سازی، روش جدیدی برای تعیین نوع درزه ها و روش بهسازی در این طبقه بندی که بصورت عملی نیز تجربه گردیده، پیشنهاد گردد

کلیدواژه ها:

بتن غلتکی ، فاکتور بلوغ ، درز اجرایی