بررسی تاثیرفاصله ژئوتکستایل درپایداری سدهای خاکی با استفاده ازروش اجزا محدود

صنعت سدسازی به عنوان یکی ازقدیمی ترین وپیچیده ترین فعالیت های ساختمانی همواره مدنظر جوامع مختلف بوده و ازنظر اقتصادی نیز یکی ازمنابع مهم اقتصادی هرکشور و منطقه محسوب میشده است مهندسی سدرامیتوان مجموعه ای ازعلوم فنی و پایه مهمی دانست که درکناریکدیگر طراحی و اجرای سد را ممکن و سازه سد را ازنظربارگذاری های وارده و مقاومت دربرابر عوامل مخرب مورد بررسی قرارمیدهد برای افزایش مقاومت و پایداری سدهای خاکی تسلیح خاک به عنوان فنی موثربکارگرفته میشود و لذا بررسی پایداری سدهای خاکی درزمان تسلیح لایه های موجود درداخل آنها ازاهمیت ویژه ای برخوردار است نظر به اینکه ژئوتکستایلها نوعی ازژءوسنتتیک ها بوده که ازجنس الیاف هستند و کاربردهای زیادی درمسلح کردن خاک دارددراین تحقیق به بررسی و تعیین فاصله میان ژئوتکستایل ها و تاثیر آن برپایداری سدهای خاکی با استفاده ازروش عددی اجزا محدود پرداخته شده است نتایج حاصل نشان داد که با افزایش فاصله قائم عناصرتسلیح ضریب اطمینان پایداری سدکاهش می یابد و این کاهش برای ژئوتکستایل های با مقاومت کششی کمتر قابل ملاحظه تر است همچنین کاهش درضریب اطمینان برای فاصل های قائم بیشتر از1متر با شیب ملایم و تقریبا خطی می باشد.

کلیدواژه ها:

ژئوتکستایل ، سدخاکی ، المان محدود ، Plaxis