رویکرد از پایین با بالا و ساختار اتمی بتن در پایداری سازه های استراتژیک بتنی

زیرساختهای بتنی استراتژیک پایدارمستلزم تعیین مدلهای مکانیکی مناسب اجزای متشکله بتن درکوچکترین مقیاسهای طولی است که دربرخی موارد این مقیاسها مقیاس برهمکنش الکترونها درمیان اتمها و یونها میباشد چرا که بتن ساختارشیمیایی پیچیده ای دارد که درمقیاسهای طولی و زمانی بزرگتر مشخص میشوند بنابراین مدلهای درمقیاس اتمی بایستی درنهایت بامدلهای جدیدی که رفتار را درمقیاسهای مزوسکوپی وماکروسکوپی درنظرمیگیرند ادغام شوند یک گام مهم درطراحی مهندسی آینده بتن افزایش مقیاس خواص محاسبه شده درمقیاس نانومتر به انواع مختلفی ازمدلهای محاسباتی درمقیاسهای بالاتر میب اشد که این روش رویکرد ازپایین به بالا نامیده میشود چرا که ازکوچکترین مقیاسهای طولی حاصل میشود رویکرد مدلسازی چندمقیاسه ازپایین به بالا ایده جدید درعلم موادنیست اما درحال حاضر بطور رسمی تنها برای موادسیمانی کاربرد دارد دراین مقاله این نوع رویکرد مدلسازی توضیح داده شده و برخی ازپیشرفت های مهم هم درمقیاسهای اتمی و نانوساختاری و هم درمقیاس های بزرگتر بحث و بررسی شده ونیز برخی ازقواعدکلی برای ادغام مدلهای چند مقیاسه ارزیابی میشود

کلیدواژه ها:

زیرساخت پایدار ، برهم کنش الکترونها ، مقیاسهای مزوسکوپی وماکروسکوپی ، رویکرد ازپایین به بالا ، مقیاسهای اتمی و نانوساختاری