استفاده از روش تکاملی برنامه ریزی بیان ژن در برآورد میزان آبشستگی پایه های پل در بسترهای غیر چسبنده بر اساس داده های آزمایشگاهی و میدانی

همه ساله پلهای زیادی بدلیل آبشستگی پایه های آن دراثرجریان آب دررودخانه تخریب میشوند بنابراین پیش بینی عمق آبشستگی پایه ی پل برای طراحی ایمن و اقتصادی ضروری است تاکنون تحقیقات آزمایشگاهی و صحرایی درزمینه آبشستگی اطراف پایه های پل منجر به ارایه روابط متعدد برای برآورد حداکثر عمق آبشستگی شده است دراین تحقیق روش برنامه ریزی بیان ژن GEP برای تخمین میزان ابشتگس پایه های پل برای بسترباخاک غیرچسبنده مورد استفاده قرارگرفته است نتایج حاصل ازشبیه سازی نشان داد که برنامه ریزی بیان ژن GEP درتخمین عمق آبشستگی پایه های پل برای خاکهای غیرچسبنده درمقایسه بامعادلات غیرخطی موجود عملکرد موثر وکارایی بهتری دارد همچنین ازبین معادلات موجود معادله CSU برای خاکهای غیرچسبنده منجر به نتایج بهتری شده است براساس آنالیز حساسیت سرعت جریان بیشترین تاثیر را برمیزان عمق آبشستگی برای داده های ازمایشگاهی درحالت بابعد دارد اما برای داده های میدانی عمق جریان موثرتر است

کلیدواژه ها:

آبشستگی موضعی ، برنامه ریزی بیان ژن ، پایه پل ، خاکهای غیرچسبنده ، داده های میدانی