روش تجربی جهت رسیدن به یک دانه بندی مناسب برای بتن خودمتراکم بااستفاده ازپارامترهای طبقه بندی خاک درژئوتکنیک

امروزه ازبتن خودمتراکم به دلیل دارا بودن خواص تازه و سخت شده مناسب به صورت انبوه درپروژه های عمرانی استفاده میشود این خصوصیات به پارامترهای متعددی ازقبیل ترکیب و میزان خمیرسیمانی میزان حجم سنگدانه دانه بندی سنگدانه و عوامل دیگروابسته میباشد دراین بین سنگدانه ها میتواننددرتامین خواص مورد نیاز بتن خودمتراکم تاثیر قابل توجهی داشته باشند ازآنجا که افزایش مقدارمصالح سنگی دربتن سبب کاهش میزان خمیرسیمان مصرفی جهت پرکردن فضای خالی سنگدانه ها میشود لذا دراین مقاله هدف دستیابی به دانه بندی مناسب با کمترین فضای خالی با استفاده ازروابط کاربردی ضریب یکنواختی و ضریب انحنا درمکانیک خاک می باشد نتایج نشان میدهد که رابطه مستقیم و معکوسی بین به ترتیب ضریب انحنا و ضریب یکنواختی با میزان فضای خالی درمصالح سنگی وجود دارد

کلیدواژه ها:

تراکم انباشتگی ، دانه بندی ، ضریب یکنواختی ، ضریب انحنا ، بتن خودمتراکم