الگوگیری از مفاهیم و ارزش های پایدار معماری سنتی ایران در ساختمان های امروز (در جهت بهینه سازی مصرف انرژی)

مدیریت مصرف انرژی در ساختمان ابزاری توانمند برای بهینه سازی مصرف انرژی و جلوگیری از الودگی محیط زیست به شمار می اید. یکی از منابع مطرح در مدیریت انرژی ساختمان مبحث پوشش ها و سطوح خارجی ساختمان است. در معماری گذشته ایران پوشش های گنبدی به عنوان یکی از دستاوردهای معماری بومی علاوه بر دلایل سازه ای متاثر از دلایل ترموفیزیکال نیز بوده است بطوری که توجه به نیازهای زیستی انسان و فراهم اوردن شرایط اسایش در طراحی بناها گنبد را به عنوان راهکاری در راستای ایجاد منطقه اسایش حرارتی در برخی اقلیم های ایران مطرح کرده است. این مقاله ضمن بررسی ویژگی های تاثیرگذار این نوع از پوشش ها در ایجاد منطقه اسایش حرارتی نظیر شکل و ساختار پوسته، ضخامت، مصالح، منافذ و... به دنبال اثبات نقش کارامدی این عنصر در مصرف بهینه انرژی در ساختمان های بومی بوده است.

کلیدواژه ها:

پوشش های گنبدی ، منطقه اسایش حرارتی ، مصرف بهینه انرژی