مدیریت یکپارچه منابع آب در ایران توصیه هایی برای پیاده سازی عملی بر پایه تجربیات جهانی

مدیریت یکپارچه منابع آب مفهومی تجربی است و مبتنی بر تجربه دست اندرکاران امور آب برپا شده است. به بیانی دیگر، یک نظریه علمی نیست که نیاز به اثبات یارد داشته باشد. در واقع، مجموعه توصیه هایی که از فهم متعارف درباره عناصر مهم مدیریت آب برگرفته شده است. تجربه نشان می دهد که کشورها و دولت هایی که اصلا بخش آب را شروع می کنند، نشست روی تهیه سیاست ها، قوانین و مقررات متمرکز می شوند. برخی از چالآ های پیاده سازی عملی رویکرد مدیریت یکپارچه منابع آب به یکپارچگی و میزان تحقق یکپارچگی مربوط می شود. در حالت ایده آل، تمامی جنبه ها باید در نظر گرفته شده و یکپارچه شود. به منظور رسیدن به این وضعیت، هماهنگ سازی نخستین گامی است که باید برداشته شود. پیاده سازی رویکرد مدیریت یکپارچه منابع آب می تواند چندین دهه طول بکشد تا به نقطه ای برسد که بتوان گفت مدیریت منابع آب براساس اصول انجام می شود. پیاده سازی رویکرد مدیریت یکپارچه منابع آب در کشورهای در حال توسعه که ظرفیت نهادی ضعیفی برای تغییر دارند، گویای پیشروی آهسته تر مدیریت یکپارچه منابع آب است. پیاده سازی مدیریت یکپارچه منابع آب نیازمند برقراری توازن میان اهداف متعارض است. دخالت دادن ذینفعان برای پیشبرد رویکرد مدیریت یکپارچه منابع آب و نتیجه بشآ بودن آن اهمیت دارد. گفت و گوهای میان بششی و ذینفعان در سطو مشتلف، و نیز وجود سازمان های غیر دولتی فعال یا دیگر تشکل های مدنی که از طریق آنها گفت و گو بتواند روی دهد اهمیت دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت یکپارچه منابع آب ، کمیابی آب ، تنش آبی اصول دوبلین ، توسعه پایدار