ارزیابی تاثیر توسعه شبکه های حمل و نقل برقرارگیری کاربریهای شهری

قرار گیری کاربریهای شهری بهعنوان یکی از عوامل موثر بر فضای شهری مطرح است. بطور کلی تخصیص کاربری ناشی از دو عامل کلی تقاضا برای یک کاربری در مقیاس کوچک و عرصه برای کاربری در مقیاس بزرگ است. تقاضا تحت عنوان مساحت موردنیاز برای یک کاربری مطرح میشود، که واحدهای تقاضا منطبق بر تقسیمات شهری میباشد. در این تحقیق، به بررسی عرصه کاربری در سطح سلول پرداخته شده است، به این معنی که در نهایت با بررسی عوامل تاثیرگذار بر روی عرصه، کاربری هر سلول محاسبه شده است. عرصه کاربری تحت تاثیر چهار المان اصلی اثر همسایگی، دسترسی، محدودیت و تناسب فیزیکی در نظر گرفته شده است. از عوامل تاثیرگذار بر کاربری شهری، سیستم حمل و نقل است که دسترسی بهعنوان یکی از نتایج این مسئله موجب تغییرات کاربری میشود. شاخص دسترسی بهصورت تابعی از فاصله مستقیم از زیرساختهای حمل و نقل و سرویسها و بازارها لحاظ میشود. در این تحقیق با بررسی اثرات سیستم حمل و نقل در قرارگیری کاربری و اینکه توسعه حمل و نقل چه نقشی در قرار گیری کاربری ها دارند. در تست عملی این تحقیق، اقدام به مدلسازی قرارگیری کاربری شهر شیراز شد. ابتدا نقشه کاربری شهر شیراز در هفتگروه کاربری مسکونی، تجاری، صنعتی، خدماتی، فضای سبز، زمین زراعتی و زمینهای بایر خلاصه سازی و نقشههای فاکتور تناسب فیزیکی، دسترسی، اثر همسایگی و محدودیت برای کاربریهای مورد نظر تهیه شد. لازم به توضیح است که در این خصوص از اتوماسیون سلولی، روش میانگین وزندار و منطق بولین استفاده گردید. با ترکیب نقشههای عوامل موثر مذکور میزان پتانسیل قرارگیری کاربری در سطح سلول برای کاربریهای موردنظر محاسبه و با درنظر گرفتن تقاضای کاربریها، کاربری قرار گرفته شد

کلیدواژه ها:

توسعه سیستم حمل ونقل ، تخصیص کاربری ، دسترسی