بررسی چند معیارهی راهکارهای سازمان حفاظت از محیطزیست برای مدیریت منابع آب دریاچه ارومیه

حوضهی آبخیز دریاچه ارومیه در شمال غرب کشور به دلایل سدسازی بیرویه و سیاستهای ناکارآمد در مدیریت منابع آب شاهد بحرانهای زیستمحیطی نظیر تغییر کاربری زیستگاهها، کاهش مساحت دریاچه، ایجاد شورهزارهای در معرض فرسایش، کاهش ظرفیت پذیرش پرندگان مهاجر آبزی، افزایش شوری، کمبود جریانهای ورودی به دریاچه و تالابهای اقماری و تخریب جنگلها و مراتع بوده است. تامین حداکثر نیازهای مختلف شرب،صنعت، کشاورزی و حفظ محیط زیست با وجود بر همکنش عوامل موثر در مدیریت پویای منابع آب در کنار ضرورت تعادل بخشی بین منابع و مصارف؛ از جمله اهدافی میباشد که عموم ا با هم در تضاد هستند. با در نظر گرفتن موارد مذکور، تصمیمگیری در مورد مدیریت منابع آب، نیازمند نگرشی چند معیاره میباشد تا بتواند گزینههای مختلف را از جنبههای زیستمحیطی، اقتصادی و اجتماعی مورد بررسی قرار دهد. رویکردی چندمعیاره متشکل از دوروش چندمعیاره متفاوت برای بررسی راهکارهای پیشنهادی سازمان حفاظت محیطزیست بر مبنای توسعه پایدار مورد استفاده قرار گرفت. با استفاده ازروش تحلیل سلسله مراتبی، معیار حفاظت از منابع طبیعی و تعادل زیستمحیطی حائز بالاترین وزن و رتبه نخست با اختلافی نسبتا زیاد نسبت به سایرمعیارها گردید. نتایج روش شباهت به گزینه ایدهآل نیز حاکی از برتری مطالعات جامع ریسک خشکسالی حوضه آبخیز دریاچه ارومیه نسبت به سایر گزینهها بود. ساختار تلفیقی AHP-TOPSIS با توجه به عملکرد مطلوبشان در این پژوهش، برای مسائل تصمیمگیری دیگر در منابع آب پیشنهاد میشوند

کلیدواژه ها:

بحران زیستمحیطی ، دریاچه ارومیه ، تصمیمگیری چندمعیاره ، TOPSIS ، AHP