تحلیل تقصیر فاحش و مقایسه آن با بند )ب( ماده 192 قانون مجازات اسلامی

تقصیر فاحش تقصیری است که مظهر عدم مهارت یا غفلت شدید در حدی شگفت است. نه قصد اضرار هست و نه جنایت ولی آن چنان بی مبالاتی وجود دارد که گویی کار عمدا انجام گرفته است. میتوان گفت که تقصیر فاحش در معدنی مذکور منطبق با بند ب ماده ۲۹۱ قانون مجازات اسلامی است. که تصریح مینماید هرگاه مرتکب جهل به موضوع داشته باشد مانند آن که جنایتی را به اعتقاد به این که موضوع رفتاری وی شی یا حیوان یا افراد مشمول ماده ۳۰۲ این قانون است به مجنی علیه وارد کند سپس خلاف آن معلوم شود منطبق میباشد.

کلیدواژه ها:

تقصیر فاحش ، قصد مجرمانه ، اراده ، انسان متعارف ، نوعاً کشنده ، بیپروائی شدید