بررسی و پیشبینی اثر میکروسیلیس و زمان رویاروئی بر نفوذ یون کلرید به آزمونههای بتنی در ناحیه پاشش در محیط خلیج فارس

عوامل مختلفی از جمله نسبت آب به مواد سیمانی و استفاده از مواد پوزولانی بر دوام بتن در محیطهای دریایی اثر گذار هستند.همچنین خرابیهایی که در سازههای دریایی اتفاق میافتد، در مقایسه با ارتفاع آن ناحیه از سطح آب دریا متفاوت است. برای افزایش دوام وطول عمر مفید سازه های بتنی در محیط دریا، لازم است فرآیند های مخرب از جمله نفوذ یون کلرید در بتن و خوردگی میلگرد در اثر آن موردبررسی بیشتر قرار گیرند. در تحقیق حاضر با استفاده از دادههای مطالعات میدانی بر روی نمونه های بتنی قرارگرفته در جزیره قشم در محیط خلیج فارس، پارامترهای مربوط به نفوذ یون کلرید به بتن بررسی شده اند. همچنین با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی، مدلی برای پیشبینیدرصد یون کلرید در عمقهای مختلف بتن حاوی میکروسیلیس ارائه شده است. نمونههای مورد بررسی دارای درصد جایگزینی میکروسلیس برابر 5 7/5 و51 درصد و با نسبت ثابت آب به سیمان 0/4هستند و نتایج در دو بازه زمانی 9 و 3 ماهه مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج نشان میدهد با جایگزینی درصدی از سیمان با میکروسیلیس، درصد یون کلرید در اعماق مختلف و ضریب انتشار کاهش مییابد. همچنین با افزایش زمان رویارویی ضریب انتشار و کلر سطحی کاهش مییابند. همچنین نتایج نشان میدهد شبکه عصبی مصنوعی توانایی خوبی در پیش بینی نفوذ یون کلرید دارد

کلیدواژه ها:

یون کلرید ، میکروسیلیس ، زمان ، شبکه عصبی ، ناحیه پاشش