بررسی خواص رئولوژی و مکانیکی بتن خود متراکم حاوی الیاف فولادی

بتن خود متراکم (SCC)، به عنوان بتنی با کارایی بالا شناخته می شود که بدون نیاز به لرزاندن و یا ضربه تحت اثر وزن خود در قالب جای گرفته و ازفضا های کوچک بین میلی گرد ها نیز به راحتی عبور می کند. برای ساختن بتن خود متراکم به منظور نیل به روانی مورد نظر، از ریز دانه و افزودنی روان ساز بیشتر و بزرگترین اندازه سنگ دانه کوچکتر نسبت به بتن معمولی استفاده می شود. در این مقاله با ساختن مخلوط هایی با درصد الیاف 0/5، 1%، 1/5% و 2% و مقایسه آنها با نمونه بدون الیاف، به بررسی تاثیر الیاف فولادی بر روی کارایی، مقاومت فشاری، مقاومت کششی و انرژی جذب شده در تیرهای بتنی خود متراکم پرداخته شده است. از دو طرح اختلاط با مقاومت های زمینه بتن (400kg/cm(2 (بدون میکروسیلیس) و (600kg/cm(2 (با میکروسیلیس) استفاده به عمل آمده است. خواص رئولوژی بتن خود متراکم از آزمایش های زمان جریان اسلامپ، قطر جریان اسلامپ، جعبه L، حلقه J و زمان جریان قیف V بدست آمده است. برای تعیین خواص مکانیکی نمونه ها از آزمایش های مقاومت فشاری و مقاومت کششی با نمونه های استوانه ای استاندارد 15x30cm و همچنین برای بدست آوردن انرژی جذب شده از تیر هایی با ابعاد 10x14x120cm استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که الیاف موجب کاهش کارایی بتن می شود و استفاده از درصد های بالای الیاف موجب می شود کارایی بتن از حداقلمقدار تعیین شده در آیین نامه ها کمتر شود. همچنین با افزایش درصد الیاف مقاومت فشاری بتن کاهش می یابد که می تواند به دلیل تراکم کمترنمونه ها باشد ولی مقاومت کششی و انرژی جذب شده تیرها با افزایش درصد الیاف افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

بتن خود متراکم ، الیاف فولادی ، میکرو سیلیس ، ویژگی های مکانیکی ، خواص رئولوژی