تاثیر نوع درز بر میزان نفوذپذیری و روش های نفوذناپذیر کردن رویه سدهای بتن غلتکی در بالادست

بتن غلتکی را بتن خشک با اسلامپ صفر تعریف می کنند که کاربرد اصلی آن در اجرای سازه های حجیم مانند سدهای انحرافی و ... می باشد. آن چه مسلم است، برتری های فراوان در روش اجرای بتن غلتکی، موجب گسترش روز افزون و رویکرد جهانی به آن شده است. یکی از این ویژگی های مهم بتن غلتکی میزان نفوذپذیری آن است که همواره باعث نگرانی طراحان بوده است. از آنجا که تعداد درزهای افقی اجرایی در بدنه سد های بتن غلتکی، پنج تا هفت برابر بیشتر از سدهای بتنی متعارف است بنابراین میزان نفوذپذیری درزها تاثیر قابل توجه ای بر میزان نفوذپذیری سدها دارد. در واقع کیفیت درزها در سدهای بتن غلتکی نشان دهنده عملکرد مناسب این نوع سدها می باشد. از این رو اجرای یک لایه عمود بر درزها به منظور کاهش نفوذپذیری مسیله ای مهم در اجرای سدهای بتن غلتکی می باشد.در این مقاله هدف اصلی معرفی روش های آب بند کننده و مقایسه میزان تاثیر این لایه ها با یکدیگر است. و همچنین تاثیر نوع درز در میزان نفوذپذیری بتن غلتکی است. به این منظور بتن غلتکی با سه نوع درز داغ، درز گرم و درز سرد ساخته شد. سپس نمونه-ها به وسیله دو روش، غنی کردن بتن غلتکی با استفاده دوغاب سیمان و استفاده از بتن متراکم متعارف آب بند شد. با استفاده از آزمایش های تعیین عمق نفوذ آب و ضریب نفوذ گاز اکسیژن میزان تاثیر پارامترهای متغیر بر میزان نفوذپذیری اندازگیری شد. مطابق با نتایج بدست آمده وجود درز سرد و گرم باعث افزایش نفوذپذیری بتن غلتکی می شود. همچنین از بین دو روش مذکور، استفاده از بتن غلتکی غنی شده با دوغاب سیمان تاثیر بیشتری در کاهش نفوذپذیری بتن غلتکی دارد.

کلیدواژه ها:

بتن غلتکی ، رویه بتن غلتکی ، GEVR ، CVC ، نفوذپذیری