استفاده از منطق فازی و الگوریتم ژنتیک درشبکه های حسگر بی سیم

افزایش عمر شبکه های حسگر بی سیم بعلت محدودیت منابع دراین شبکه ها از اهمیت ویژه ای برخوردار میب اشد یکی از تکنیکهای مسیریابی کارا مسیریابی سلسله مراتبی مبتنی برخوشه بندیحسگرها می باشد انتخاب بهترین سرخوشه ها و تعیین تعدادبهینه آنها هموارهبه عنوان چالشی دراین نوع مسیریابی مطرح است اخیرا ایده ایستگاه اصلی متحرک برای افزایش عمر شبکه های حسگر ارایه شده است که ما با بررسی کامل روشهای ارایه شده روشی را پیشنهادمیدهیم که درآن ابتدا سرخوشه ها توسط منطق فازی و با درنظر گرفتن پارامترهای انرژی حسگر تعدادهمسایه های حسگر و پارامتر D جهت توزیع مناسب سرخوشه ها درشبکه انتخاب می شوند سپس نقطه ای بهینه ای برای حرکت ایستگاه اصلی با استفاده ازا لگوریتم ژنتیک جهت مصرف بهینه انرژی سرخوشه ها تعیین می شود نتایج شبیه سازی نشان میدهد که روش پیشنهادی باترکیب دو تکنیک خوشه بندی و حرکت ایستگاه اصلی توانسته است تا 40.5% عمر شبکه های حسگر را افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

الگوریتم ژنتیک ، حرکت ایستگاه اصلی ، خوشه بندی ، شبکه های حسگر بی سیم ، منطق فازی