بررسی اختلالات خود مراقبتی سالمندان تحت مراقبت آسایشگاه سالمندان

مقدمه و اهداف: سالمندی به عنوان یک فرایند فیزیولوژیک انسان ها را مستعد ابتلا به اختلالات مختلف می نماید.سلامتی فرد سالمند به عوامل جسمی، روحی ، اجتماعی و محیطی بستگی دارد. سالمندی فرایند طبیعی از تغییراتوابسته به زمان است که با تولد شروع شده و در سراسر زندگی ادامه می یابد. هدف از انجام این پژوهش بررسی اختلالاتخود مراقبتی رایج در سالمندان می باشد.روش اجرا: این مطالعه از نوع توصیفی - مقطعی بوده که برروی 120 نفر از سالمندان زن بالای 60 سال تحت مراقبتآسایشگاه سالمندان به روش نمونه گیری در دسترس انجام گرفت. اطلاعات مربوط به اختلالات خود مراقبتی که شاملاختلال در تغذیه، کنترل اداری، فعالیت جسمانی، شناختی، خواب، رعایت بهداشت فردی، برقراری ارتباط می باشد، بااستفاده از پرونده پزشکی که حاوی اطلاعات مربوط به معاینه فیزیکی و روان شناختی سالمندان و همچنین مصاحبه بامراقبین بهداشتی شاغل در آسایشگاه های سالمندان، جمع آوری گردید. داده ها پس از جمع آوری و کدگذاری در نرمافزار SPSS تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: نتایج پژوهش نشان می دهد که میانگین و انحراف معیار سن سالمندان (9±79) و مدت بستری (3/5±6/5) بود. بیشترین درصد سالمندان متاهل (80/6) و (19/4%) مجرد بودند و از بین سالمندان متاهل بیشترین درصد (56%) فرزند داشتند. در بررسی اختلالات خود مراقبتی، اکثریت سالمندان مورد مطالعه در مورد فعالیت و تحرک (77%)، شناختی (74%)، برقراری ارتباط (56/6%)، رعایت بهداشت فردی (75/2%) اختلال خود مراقبتی داشتند. علت عدم مراقبت در منزل اکثریت سالمندان (95%) عدم توانایی سالمندان در مراقبت از خود و انجام امورات روزمره زندگی بود.بحث و نتیجه گیری: با اتکا به نتایج پژوهش حاضر اتخاذ سیاست های مناسب در جهت ارتقای وضعیت جسمی، روحی واجتماعی سالمندان از اهمیت بالایی برخوردار بوده و در دستور کار جامعه بین المللی قرار گرفته است. خوشبختانه درکشور ما نیز گام های بلندی در اجرای مراقبت پرستاری در منزل برداشته شده تا اختلالات خود مراقبتی سالمندانکشورمان کاهش یابد.

کلیدواژه ها:

سالمندی ، اختلال ، خود مراقبتی ، سالخوردگی فعال