افزایش قابلیت خوانایی کد برنامه با استفاده از پشته تروتکلINFC

قابلیت خوانایی و قابلیت نوشتن ملاکهای موردنظر برنامه نویس بوده و هردو ازمعیارهای عمومی یک زبان خوب هستند اگرساختارالگوریتم برنامه و داده های برنامه به خوبی مشخص باشد آن برنامه قابلیت خوانایی دارد اما خصوصیات نحوی یک زبان که نوشتن برنامه را ساده تر می کند اغلب با خصوصیات نحوی که خوانایی را بیشتر می کند درتضادهستند دراین مقاله پشته پروتکلی به نام INFC برای افزایش قابلیت خوانایی و ارتباط بین برنامه نویسان ارایه شدها ست استفاده ازاین پشته پروتکل باعث میشود قابلیت خوانایی برنامه ازخصوصیات نحوی یک زبان که قابلیت نوشتن را بیشتر می کند مستقل باشد کاهش خطاهای منطقی قابلیت نگهداری یادگیری کدنویسی صحیح کیفیت بالا و درک اسان کد ازمزایای پشته پروتکل INFC است

کلیدواژه ها:

قابلیت خوانایی ، قابلیت نوشتن ، پروتکل INFC ، منطق برنامه نویسی ، تیم توسعه