فضاهای ورزشی و طراحی شهری

فضاهای ورزشی گونه ای فضای اجتماعیدر سکونت گاه های انسانی است. است. فضای اجتماعی عنصرذاتی درحیات پویا، وکارکرد موثر شهرها می باشد. در فضاهای ورزشیی کارکردهای ذیل جریان دارند: -1 حضور همزمان ومتراکم جمعیت پر شمار انسانی. - گذران اوقات فراغت وتفریح اهالی شهرهای بزرگ وکلان شهرها. - ارتباطات چهره به چهره. - انجام مسابقات ورقابت های ورزشی بین گروه های جمعیتی . برگزاری میتینگ ها و گردهمایی های غیر ورزشی با اهداف اجتماعی وگاها سیاسی. در میادین ورزشی فعالیت های انسانی محور اصلی و دلیل جودی،طراحی و پدیداری مکان هستند و سایر عوامل از این متغیر اصلی پیروی می نمایند. روش های مشهور شهرسازی ومعماری شهری ایرانی(مانندمکتب اصفهان) به پدیده فضاهای اجتماعی نگاه ویژه ای مبذول نموده وفضای ورزشی را درآن لحاظ نموده اند. ( نمونه میدان نقش جهان ووجود زمین چوگان در مکان مرکزی آن گویای این مهم است .) . اما در چند دهه اخیر، شهرهای ایرانی نیز متأثر از ماشینیزم و عواقب صنعتی شدن آن هم به شیوه کشورهای در حال توسعه،درمورد فضای شهری،کاستی ها ونارسائی های بسیاری راتحمل نموده است. به طوری که تعادل بخش های متراکم مسکونی با فضاهای عمومی واماکن تعاملات اجتماعی بین اهالی بر هم خورده و شهر های بزرگ آشکارا از کمبود اینگونه فضاها در مضیقه هستند .حال آن که در بافت تاریخی شهرهای کهن ایرانی هر محله دارای یک فضای ورزشی ویژه اهالی محل بوده است.وبزرگترین فستیوال ورزشی شرق درمیدان شاهی اصفهان(نقش جهان) در حضور شاه صفوی وسران کشور انجام می شده است،وشیراز دارای میدان چوگان بیست هکتاری بوده است (که تا سال 1379 ه ش موجود بود وطی چند سال اخیر به مجموعه آپارتمانی بسیار متراکم تبدیل شد.) . ضروری است در طراحی شهری امروز کشور فضاهای اجتماعی (همچون فضاهای ورزشی) نه فقط در مقیاس فراگیر شهری بلکه در مقیاس واحدهای همسایگی و نواحی مسکونی جایگاه خود را باز یابد وبرای آن ها با توجه به ضرورت های اجتماعی ،کارکردهای چند منظوره اجتماعی لحاظ گردد.در مقاله پیش به بررسی موضوعی فضاهای ورزشی از دید شهرسازی با ارائه نمونه هائی ازواقعیت های شهری امروز پرداخته خواهد شد.