معرفی یک روش جدید در تخصیص بهینه ماشین های مجازی به میزبان ها، در سرویس دهنده های رایانش ابری

امروزه با دسترسی به شبکه های بزرگ (اینترنت) و با کمک رایانش ابری، دسترسی و پردازش اطلاعات تحت ابر در هر مکان و هر زمان امکان پذیر است. سرویس های رایانش ابری در لایه ها و سطوح مختلفی مطرح می شوند. در سطح بسر به عنوان سرویس (IaaS)، تخصیص بهینه ماشین های مجازی به میزبان های فیزیکی، چالش جدی و از جمله مسائل NP-Hard می باشد. در این پژوهش میزان درخواست منابع ماشین های مجازی در آینده با کمک تحلیل سری های زمانی پیش بینی می شود. براساس پیش بینی انجام شده، حالات مختلفی برای یک میزبان از جهت بیش فعال بدن یا کم فعال بودن و روند درخواست منابع از میزبان متصور است. براساس این حالات با روش توضیح داده شده ممکن است بعضی ماشین های مجازی در میزبان ها، به عنوان کاندید برای مهاجرت انتخاب شوند. الگوریتم انتخاب مقصد مهاجرت، به صورت هوشمندانه بهترین ماشین مقصد را به منظور مهاجرت ماشین مجازی ذکر شده، انتخاب می کند. ارزیابی این روش و مقایسه آن با الگوریتم دو فازی افزایش بهره وری، کارایی و همچنی کاهش تعداد مهاجرت ماشین های مجازی در ابر را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

رایانش ابری ، تخصیص بهینه منابع ، مهاجرت ماشین های مجازی