ارزیابی سطح آمادگی و پذیرش تکنولوژی آموزش الکترونیکی در دانشگاه پیام نور، با بکارگیری مدل پذیرش تکنولوژی (TAM) مبتنی بر مدلسازی معادلات ساختاری (SEM)

هدف این پژوهش بررسی ارزیابی سطح آمادگی و پذ یرش تکنولوژی آموزش الکترونیکی در دانشگاه پیام نور، با بکارگیری مدل پذیرش تکنولوژی (TAM) مبتنی بر مدلسازی معادلات ساختاری (SEM) صورت گرفته است . پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی است که جامعه آماری آن شامل کلیه اعضای هیئت علمی مراکز مجری کارشناسی ارشد الکترونیکی دانشگاه پیام نور در سال 1391 هستند که با شیوه نمونه گیری تصادفیساده نمونه ای با حجم 82 هیئت علمی دانشگاه یاد شده انتخاب شدند. ابزار گرد آوری اطلاعات پرسشنامه (محقق ساخته بر اساس مدل پذیرش تکنولوژی) با ضریب پایایی 0/94 است . تحلیل داده ها از طریق آمار توصیفی و هم چنین آمار استنباطی از طریق تکنیک آماری مدل یابی معادلات ساختاری و تحلیل مسیر تأییدی با استفاده از نرم افزار Amos انجام گردید. متغیرهای برداشت ذهنی از آسانی استفاده از آموزش الکترونیکی، برداشت ذهنی از مفید بودن آموزش الکترونیکی، نگرش اعضای هیئت علمی نسبت به استفاده از آموزش الکترونیکی و تصمیم به استفاده از آموزشالکترونیکی به عنوان عوامل موثر بر پذیرش و استفاده آ موزش الکترونیکی دارای اثرات مثبت بر پذیرش و استفاده از آموزش الکترونیکی در سطح 0/01 در میان اعضای هیئت علمی هستند . بر اساس تجزیه و تحلیل داده ها، مدل پذیرش آموزش الکترونیکی در جامعه مورد مطالعه با توجه به شاخص های برازش دارای برازش مناسب است. بر همین اساس قابلیت به کارگیری را در جامعه مورد نظر داراست.

کلیدواژه ها:

آموزش الکترونیکی ، مدل پذیرش تکنولوژی ، ارزیابی و پذیرش تکنولوژی