روشهای مقاوم سازی سدهای بتنی (با تأکید بیشتر به مقاوم سازی سد سفیدرود)

برای چندین دهه،ساختن سدها بصورت ایمنی و اقتصادی و همچنین با سرعت بمنظور افزایش تولید انرژی توصیه می شد.مشکل بحرانی که انتظار می رود در سالهای اخیر با آن مواجه شویم،افزایش عمر و فرسوده شدن سدهای بتنی است که در گذشته ساخته شده اند.اکثر سدهای مرتفع، بصورت بتنی(وزنی،پشت بنددار و قوسی) ساخته می شوند و مصالح بدنه و پی این سازه ها با گذر زمان ودر اثر عوامل مختلفی از قبیل بارهای هیدرواستاتیکی،بارهای دینامیکی و لرزه ای،تغییرات درجه حرارت،یخ بندان و دیگر موارد فرسوده می شوند و در آنها گسیختگی هایی ایجاد می شود که با گذر زمان و اثرات تشدید کننده نیروهای موجود در سازه افزایش می یابند و پایداری سد کاهش می یابد. در شرایطی که سدها تحت تکان های شدید زمین قرار می گیرند، نیاز به تعمیرات و مقاوم سازی فوری دارند. پس از زمین لرزه با استفاده از حسگرها و فیبرهای نوری و دیگر وسائل هشداردهنده و یا حفر گمانه های اکتشافی می توان متوجه شد که کدام قسمتهای سد دچار آسیب شده و می توان اقدامات ترمیم را برای آن انجام داد .مانند سد بتنی پشت بنددار سفید رود که در زلزله رودبار تحت زمین لرزه قرار گرفت و پس از زلزله مورد ترمیم ومقاوم سازی قرار گرفت و هنوز هم پابرجاست. اغلب کارهای مقاوم سازی ،دشوارتر و پیچیده تر از حتی ساخت یک سازه مجدد است و برای جلوگیری از بروز خسارات جانی و مالی زیاد و قطع خدمات آبرسانی و تولید برق بهتر است تعمیرات در زمانی که مخزن پر از آب است انجام پذیرد تا بدترین حالت در نظر گرفته شود.در این مقاله سعی برآن است که روش های مختلف و رایج ترمیم ومقاوم سازی سدهای بتنی(بویژه سد سفیدرود) در شرایط مختلف مورد بررسی قرار گیرد و اطلاعات مفیدی را در جهت کاهش نقاط ضعف طراحی واجرای سدهای آینده ارائه می نماید .

کلیدواژه ها:

سدهای بتنی ، مقاوم سازی ، ایمنی ، تزریق سیمان ، پس تنیدگی