ارزیابی سطوح خرابی لرزه ای قاب های خمشی فولادی متوسط با استفاده از تحلیل دینامیکی افزایشی IDA

امروزه ارزیابی عملکرد سازه ها در برابر زلزله، به یکی از بحث های رایج در بین محققین تبدیل شده است. یکی از ابزارهای کلیدی در ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای سازه ها، توابع شکنندگی است که احتمال فراگذشت آسیب سازه از یک سطح آسیب مشخص را برای چندین سطح خطر از جنبش های لرزه ای زمین بیان می نماید. هدف از این مطالعه، تعیین منحنیشکنندگی و بررسی آسیب پذیری لرزه ای سیستم ساختمانی قاب خمشی متوسط فولادی، طراحی شده بر اساس آیین نامه های طراحی بر روی خاک نوع III در منطقه ای با خطر لرزه ای زیاد می باشد. مدل های مورد نظر، ساختمان های 3، 8، 15 طبقه ی فولادی با سیستم قاب خمشی متوسط می باشند. مدلسازی این ساختمان ها در نرم افزار ETABS V.17 انجام شد و سپس تحت 15 رکورد زلزله که هریک باتوجه به شتاب طیفی در میرایی % 5 و زمان تناوب مود اول T1,5% ، Sa از 0.1g تا 1.5g مقیاس شدند، با استفاده از نرم افزار seismo struct v.6 مورد تحلیل دینامیکی غیرخطی فزاینده قرار گرفت. در این بررسی، تغییر مکان جانبی نسبی سازه ها به عنوان معیار آسیب در نظر گرفته شده است. حدود تعیین شده برای تغییر مکان جانبی نسبی در دستورالعمل HAZUS برای تعیین حالات خرابی مورد استفاده قرار گرفته است که این حالات خرابی عبارتند از: حالت خرابی کم، متوسط، گسترده و کلی.

کلیدواژه ها:

منحنی شکنندگی ، تحلیل دینامیکی افزایشی IDA ، آسیب پذیری لرزه ای ، قاب های خمشی فولادی