سطح مقطع بهینه طولی و عرضی در سازه های بادگیر به عنوانیک سیستم تهویه مطبوع در معماری قدیمی ایرانی
محل انتشار: دومین کنفرانس ملی یافته های نوین در مهندسی عمران
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,663
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCEC02_081
تاریخ نمایه سازی: 11 شهریور 1392
چکیده مقاله:
محدودیت منابع انرژی و نقش اساسی آن در پیشرفتهای صنعتی استفاده از انرژی های تجدید پذیر نظیر باد، خورشید، آب و ... را به عنوان گزینه ای مناسب مطرح کرده است. انرژی های تجدید پذیر علاوه بر مقرون به صرفه بودن، در داشتن محیط زیستی پاک و بدون آلودگی نقش مهمی را ایفاء می کند. از این رو بررسی سازه های قدیمی مانند بادگیرها که در گذشته استفاده فراوانی داشتند به نحوی که باعث استفاده در عصر مدرن گردد حائز اهمیت بوده و ارائه مدل هایی جدید جهت بهینه سازی آنها قابل تامل است. در این مقاله با استفاده از ریاضیات تغییرات و آنالیز نیروی باد بر روی بادگیرها مدلی بهینه ارائه شئه که مقاوم تر از مدلهای پیشین بوده و از نظر پارامترهای طراحی سازه های بادگیر، خصوصیات بهتری دارند. لذا مدل هذلولی گون در این خصوص ارائه شد. این مدل در حالیکه کمترین سطح در برابر باد را دارد، استحکام و مقاومت آن از بادگیرهای پیشین بیشتر بوده و به عنوان مدلی کاربردی جهت برجک بادگیری های نسل جدید پیشنهاد می گردند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
میلاد جهانگیری
دانشجو مهندسی، گروه مهندسی عمران، دانشگاه یاسوج
عبدالرضا زارع
استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه یاسوج
مهدی جهانگیری
فارغ التحصیل مهندسی، گروه مهندسی مکانیک دانشگاه شیراز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :