ریشه یابی موانع برنامه ریزی خلاقانه در جهت افزایش کارآفرینی

برنامه ریزی عبارتست از فرآیندی دارای مراحل مشخص و به هم پیوسته برای تولید یک خروجی منسجم در قالب سیستمی هماهنگ از تصمیمات.برنامه، بیانی روشن، مستند و مشروح از مقاصد و تصمیمات است. تاکنون کتاب ها و مقالات زیادی در حوزه ی برنامه ریزی نگاشته شده است، اماشکست هایی که به ویژه طی سال های اخیر در شرکت ها و سازمان ها شاهد آن هستیم، نشان می دهند که کوتاهی در تفکر و برنامه ریزی به شیوه ای باز، نوآورانه و مبتنی بر یادگیری، هزینه ی زیادی را به سازمان ها تحمیل کرده است. این مطالعه با هدف شناسایی عواملی که مانع از تهیه ی برنامه ای خلاقانه و سودمند برای موفقیت سازمان می شوند، صورت گرفته است. این مقاله از دسته مقالات مروری است که با بهره گیری ازمطالعات اینترنتی و کتابخانه ای به تبیین مفهوم برنامه ریزی، ابعاد آن و برنامه ریزی خلاقانه و موانع آن در سازمان با هدف ارتقاء کیفیت فرآیندهای برنامه ریزی و افزایش کارآفرینی پرداخته است. بر اساس مطالعات صورت گرفته 3 مانع اساسی تفکر و برنامه ریزی خلاق و نوآورعبارتند از: نیازهای کوتاه مدت که در کسب سود یا کاهش هزینه متجلی بوده و توانایی تفکر بلند مدت را سلب میکند، اشتیاق و احساس ایمنی که در تقلید از رقبا، مانع نوآوری واقعی می شود، حفاظت از سرمایه گذاری ها و هزینه های صرف شده ای به مثابه اجتناب از سرمایه گذاری جدید که نوعی احساس امنیت یا هاله ایمنی ایجاد کرده و به نابودی خلاقیت می انجامد. وظیفه ی برنامه ریزان و مدیران جهت افزایش کارآفرینی، شناخت موانع عمده ی برنامه ریزی خلاقانه و اتخاذ استراتژی هایی برای رفع موانع دخیل در خلاقیت سازمان ها می باشد. سازمان دهی و اجرای دوره های برنامه ریزی خلاق گامی در این جهت است

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، برنامه ریزی خلاقانه ، کارآفرینی ، موانع برنامه ریزی