رویکردهای کارت هوشمند سوخت و آنسوی آن

افراد مختلف برداشت های متفاوتی از پدیده های یکسان دارند و وجود این ادراکات متفاوت پایه های متفاوتی را برای رفتار افراد شکل می دهند. هدف اصلی این پژوهش بررسی مشکلات پیرامون کارت هوشمند سوخت می باشد و راهکارهای آن می تواند جهت استفاده در طرح های مشابه با موضوع و دولت الکترونیک مناسب باشد. در این مقاله با بهره گیری از رویکرد کمی و کیفی مفاهیم متفاوتی از پدیده کارت هوشمند سوخت به وسیله مصاحبه های نیمه ساختاریافته و پرسشنامه بدست آمد و بدین منظور سوالاتی بر پایه ی نحوه صدور و دریافت کارت هوشمند سوخت، پورتال شرکت ملی پخش وفرآورده های نفتی، پیام کوتاه، انتظار فایده، اعتماد، عدالت، چگونی تامین سوخت مازاد و نحوه پرداخت مبلغ سوخت مورد ارزشیابی قرار گرفت. جامعه آماری این پژوهش در بخش کیفی 20 مصاحبه نیمه ساختاریافته از جایگاه داران مختلف شهر تهران و در بخش کمی578 پرسشنامه در مجموع بدست آمد.جهت سنجش روایی آن از روایی محتوایی و استفاده از خبرگان و پایایی این پژوهش بر اساس آلفای کرونباخ 867,0 برآورد شد. برای سنجش یافته ها در بخش کمی از آزمونt تک گروهی استفاده شد. از یافته ها می توان نتیجه گرفت که رسانه های ملی علی الخصوص صداوسیما با آن که می تواند بسیار تأثیرگذار باشد در ترویج رویکردهای دولت الکترونیک در بخش کارت هوشمند سوخت بسیار ضعیف عمل کرده است.

کلیدواژه ها:

دولت الکترونیک ، کارت هوشمند سوخت ، پورتال ، تامین سوخت ، اعتماد ، عدالت