بررسی اثر فناوری پایه های ردیاب پنل های فتوولتائیک در تولید برق خورشیدی

افزایش روزافزون تقاضای انرژی الکتریکی و محدودیت های تولید انرژی با استفاده از سوخت های فسیلی، تولیدکنندگان و مصرف کنندگان را به استفاده از واحدهای تولید پراکنده ترغیب نموده است. واحدهای تولید برق با استفاده از سیستم های فتوولتائیک یکی از پر مصرف ترین و کاربردی ترین موارد استفاده در تولید برق پراکنده محسوب می گردد. بدون شک در آینده ای نه چندان دور سیستم های فتوولتائیک به عنوان جایگزین مناسب، پاک و بی خطر بجای سوخت های فسیلی توسط بشر بکار گرفته خواهد شد. در این راستا استفاده بهینه از تابش خورشید و ردیاب های خورشیدی اهمیت خاصی پیدا خواهد کرد. در این مقاله روش های مختلف ردیابی تابش خوشید بحث خواهد شد. در ادامه به بررسی جوانب مختلف استفاده از ردیاب های تک محوره و دو محوره و پنل های ثابت پرداخته خواهد شد. میزان تولید انرژی سالانه و هزینه های مختلف هر یک از ردیاب ها با استفاده از موارد مطالعاتی مختلف بررسی شده و در نهایت به شبیه سازی مقدار انرژی جذب شده در در عرض های جغرافیایی گوناگون با توجه به نوع پایه پنل فتوولتائیک و بهینه ترین نوع ردیابگر در عرض جغرافیایی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

تولید پراکنده ، برق فتوولتائیک ، ردیاب تک و دو محوره ، هزینه و انرژی تولیدی سامانه