ارزیابی نقش امنیت در توسعه گردشگری خارجی ایران

امنیت و گردشگری، پارامترهای یک معادله هستند که نسبتی مستقیم و ارتباط تنگاتنگی با هم دارند. اصولاً تا امنیت برقرار نباشد، سفری شکل نگرفته و سخن گفتن از گردشگری، بیهوده خواهد بود. هدف این تحقیق سنجش احساس امنیت گردشگران خارجی در ایران است. تحقیق از نوع تحقیقات کاربردی و روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است. روش گردآوری اطلاعات به دو صورت مطالعات کتابخانه ای و تحقیق میدانی (مشاهده، پرسشنامه و مصاحبه) می باشد. روش نمونه گیری تصادفی و حجم نمونه 150 نفر که با استفاده از روش ک وکران محاسبه شد. روش تجزیه و تحلیل داده ها کمی و با استفاده از مدل های آماری در محیط نرم افزاری spss بود. نتایج تحقیق بیانگر آن است که گردشگران قبل از ورود به ایران شناخت درستی از وضعیت امنیت گردشگری نداشته و 55% آنها وضعیت امنیتی ایران را بد می دانستند. در این بدبینی و عدم شناخت درست نقش رسانه های غربی و تبلیغات م نفی آنها تأئید شد. گردشگران پس از ورود به ایران و مواجه با واقعیت ها 80% آنها وضعیت امنیت گردشگران در ایران را خوب دانسته و راضی بودند. گردشگران اعتقاد داشتند که وجود پلیس ویژه گردشگران در سایت های گردشگری باعث بالارفتن امنیت می شود. ا ما حضور بسیار زیاد پلیس نتیجه عکس هم می دهد و گردشگران احساس ناامنی روانی می کنند. چرا که احساس می کنند جو امنیتی و پلیسی است. ارتباط معناداری بین امنیت جانی و مالی بالا و انگیزه مسافرت مجدد به ایران وجود داشت. یعنی گردشگرانی که احساس امنیت بالاتری می کردند، تمایل بیشتری برای بازدید مجدد از ایران داشتند، همچنین با توجه به اینکه گردشگری ارتباطی دو طرفه است، نقش آن در اشاعه واقعیت های ایران در سطح جهانی تأئید شد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، امنیت ، رسانه ها ، ایران