انتخاب مسیر بهینه برای مترو به کمک GIS و روش های فرا بتکاری (مطالعه موردی: شهرک جدید خاوران تبریز)

ترافیک و آلودگی هوا دو مشکل بحرانی در شهری ها بزرگ و در حال توسعه جهان می باشند. یکی از راه حل هایی که در کاهش اثرات این دو مساله در شهرهای بزرگ مطرح می شود، تشویق و ترغیب مردم بهره گیری از مسایل حمل و نقل عمومی است. نیل به این هدف از طریق افزایش ایمنی، هزینه سهولت دسترسی به وسایل حمل و نقل عمومی ممکن است. مترو به عنوان پاک ترین، سالم ترین، سریع ترین و ایمن ترین جز شبکه حمل و نقل خدمات خود را به مردم ارائه می دهد. تعیین مسیر خطوط مترو از مسائل عمده مهندسین و کارشناسان این حوزه می باشد. هدف این تحقیق تعیین مسیر بهینه برای اتصال خط مترو شهر تبریز به شهرک جدید خاوران بوده است. برای نیل به این هدف 6 معیار موثر بر انتخاب مسیر مترو شامل جمعیت، شیب، فاصله از راه ها، خطوط نیرو، پارک ها و مناطق مه به کمک تحلیل های مکانی و روش بهینه سازی کلونی مورچه ها مورد بررسی قرار گرفتند و 3 مسیر مناسب معرفی شد. سرانجام مسیر بهینه به لحاظ کوتاهی مسیر و دسترسی بالا به عوارض مهم مجاور ( که در این تحقیق پارک چنگلی و یکی از میادین اصلی شهر تبریز بود ) انتخاب شد.

کلیدواژه ها:

مترو ، مسیریابی ، GIS ، الگوریتم ACO