بررسی عوامل باکتریال عفونتهای بیمارستانی و تعیین الگوی مقاومت دارویی در سوشهای جدا شده از بیمارستان

به منظور شناسایی عوامل مهم باکتریایی که معمولاً سبب آلودگیهای قستمهای مختلف بیمارستانها می گردند و همچنین به منظور تعیین الگوی مقاومت دارویی نسبت به آنتی بیوتیکهای رایج، یک مطالعه مقطعی() در سه بیمارستان آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی همدان صورت گرفت. در این پژوهش نمونه گیری بمدت شش ماه و ماهی یک نوبت از قسمتهای مختلف آشپزخانه، بخشهای اورژانس، تزریقات و پانسمان و اتاق بستری بیماران(داخلی و جراحی) بعمل آمد و مجموعاً 942 نمونه گرفته شد. نمونه ها بوسیله سواب استریل مرطوب بلافاصله در محیطهای کشت EMB و Blood agar کشت داده شد و یک اسمیر نیز جهت رنگ آمیزی گرم همزمان تهیه گردید. پس از شناسایی و تعیین عوامل باکتریایی، سوشهای مهم در مورد آزمایش آنتی بیوگرام بروش انتشار در آگار(Agar disk diffusion) قرار گرفتند.میانگین میزان فراوانی آلودگی در 3 بیمارستان 48/6% تعیین گردید که 52/3% باکتریهای گرم منفی و 47/7 % نیز باکتریهای مربوط به آشپزخانه (69/5%) و کمترین آن مربوط به بخش پانسمان و تزریقات (38/7%) بود. مهمترین باکتریهای جدا شده عبارت بودند از استافیلوکوکهای اورئوس و اپیدرمیدیس، E.coli ، باسیلوس سوبتیلیس، کلبسیئلا، انتروباکتریا، پسودوموناس، لاکتوباسیل، دیفتروئیدها و آنتروکوکها. بیشترین مقاومت دارویی در استافیلوکوکها، E.coli ، کلبسیئلا، انتروباکتریا، پسودوموناس آنروژینوزا مشاهده گردید. مقاومت نسبت به آمپی سیلین، تتراسیکلین، سولفامتوکسازول، پنی سیلین، سفالکسین بیشتر از سایر آنتی بیوتیکها وجود داشت.

کلیدواژه ها:

عوامل باکتریال ، عفونت بیمارستانی ، مقاومت دارویی