تعیین توان خودپالایی رودخانه کارون به طول 55 کیلومتر در محدوده شهر اهواز

رودخانه کارون در مسیر پرپیچ و خم و طولانی خود در استان خوزستان، در چند محدوده پذیرایی حجم بالایی از فاضلابهای صنعتی، کشاورزی و شهری می باشد. یکی از این محدوده ها، محدوده شهر اهواز بوده که از منطقه زرگان که مدخل رودخانه کارون به شهر اهواز است تا منطقه غزاویه واقع در 10 کیلوکتر بعد از منتهی الیه جنوب اهواز می باشد که در 45 کیلومتر از 55 کیلومتر محدوده فوق، سالیانه 94 میلیون مترمکعب فاضلاب شهری و 6 میلیون متر مکعب فاضلاب صنعتی تخلیه شده و در همین فاصله بیش از 200 میلیون متر مکعب در سال برداشت آب شرب جهت شهرهای اهواز، بندرامام، ماهشهر و امیدیه صورت می پذیرد. در این مطالعه با انتخاب 6 ایستگاه در محدوده اهواز به مدت 2 سال از ایستگاههای فوق نمونه برداری و شاخص های منطبق با برنامه Qual-2E اندازه گیری و براساس برنامه فوق، ظرفیت خودپالایی در محدوده شهر اهواز اندازه گیری گردید. نتایج حاصل نشان میدهد که میانگین اکسیژن محلول سالانه حدود 7/5 میلی گرم بر لیتر بوده که این رقم در دبی بحرانی رودخانه(کمتر از 150 متر مکعب در ثانیه) تا کیلومتر 40 محدوده مطالعاتی به کمتر از یک میلی گرم بر لیتر رسیده و از کیلومتر 40 به بعد افزایش می یابد. همچنین میزان اکسیژن مورد نیاز شیمیایی (COD) نیز از 23 تا 30 میلی گرم بر لیتر متغیر بوده که در دبی بحرانی رودخانه در حالتی که پسابهای تخلیه شده تصفیه نشوند تا 70 میلی گرم بر لیتر افزایش خواهد یافت. افزایش از حد 30 تا 70 میلی گرم بر لیتر در 20 کیلومتر انتهایی مسیر رخ خواهد داد.

کلیدواژه ها:

خودپالایی ، رودخانه ، کارون