بررسی ارتباط پتانسیل رشد میکروارگانیسمهای هوا با غظت ذرات معلق (PM10, TSP) و شرایط محیطی در هوای محدوده بیمارستان دکتر شریعتی تهران

اهمیت استنشاق هوای پاک و با توجه به آنچه از طریق تنفس وارد بدن خود می کنیم روز به روز نمود بارزتریی پید می کند و از آنجا که وضعیت بحرانی آلودگی هوا تهران بر کسی پوشیده نیست و با توجه به اینکه ذرات معلق به عنوان یکی از آلاینده های اصلی شهر تهران به شمار می رود، در این پروژه تلاش شد تا ارتباط بین ذرات معلق موجود در هوا (TSP و( PM(10) و شرایط محیطی (رطوبت نسبی، درجه حرارت و ایام هفته) با پتانسیل رشد میکروارگانیسمهای هوا ((CFU/m(3) مورد بررسی قرار گیرد. این پروژه از مورخ 80/10/1 لغایت 81/1/31 در محدوده بیمارستان دکتر شریعتی تهران انجام شد. با توجه به محاسبات آماری و استانداردهای موجود (USEPA و WHO)، تعداد 61 نمونه برای TSP ، 61 نمونه برای (PM(10 و 61 نمونه برای شمارش میکروبی (Total Count) برداشت شد. لازم به ذکر است که در طول دوره نمونه گیری پارامترهای متداول جوی (رطوبت نسبی و درجه حرارت) به طور مرتب ثبت می شد. همچنین به دلیل کاهش قابل توجه فعالیتهای تجاری، صنعتی و ترافیک در فروردین ماه 1381، این ماه به عنوان شاهد در طی نمونه گیری انتخاب شد. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که در طول دوره نمونه گیری حداکثر میانگین غلظت 24 ساعته TSP و( PM(10 و حداکثر میانگین تعداد کلنی متشکله مربوطه به اسفند ما ه می باشد. ارتباط بین غلظت TSP(mg/l) و تعداد کلنی متشکله ((CFU/m(3) با r=0/81 از لحاظ آماری معنی دار بود، که نتایج آن به صورت جدول و نمودار ارائه شده است. همچنین نتایج حاصله در مورد ارتباط بین شرایط محیطی و پتانسیل رشد میکروارگانیسمهای هوا حاکی از آن است که در شرایطی که رطوبت نسبی هوا در محدوده 70-61 درصد و دمای هوا بین 3-0 درجه سانتی گراد باشد، به خصوص در روزهای شنبه و پنجشنبه فصل زمستان، تعداد کلنی های متشکله در بیشترین حد خواهد بود، بویژه اگر این شرایط با پدیده وارونگی هم همراه باشد.

کلیدواژه ها:

آلودگی هوا ، تهران ، ذرات معلق (TSP و (PM(10) ، میکروبیولوژی هوا