مقایسه و تعیین شرایط عملیاتی پلی الکترولیتهای طبیعی در تصفیه آب

پلی الکترولیتهای سنتزی در تصفیه آب به عنوان کمک منعقد کننده و کمک فیلتراسیون استفاده می شوند. این مواد ، پایمرهایی با پایه پلی آکریل آمید هستند که موجب استحکام و بزرگتر شدن فلوکها شده ، و عملیات ته نشینی و فیلتراسیون بهتر صورت می گیرد. همچنین حجم لجن کمتری نسبت به منعقد کننده های متداول نظیر آلوم و کلروفریک تولید می کنند و کارایی آنها وابستگی چندانی به ph آب ندارد . اما تحقیقات زیست محیطی نشان داده است که اکثر این پلیمر ها فاقد خاصیت تجزیه بیولوژیکی بوده و برخی از آنها موجب سرطان زایی و جهش ژنتیکی در انسان می گردند. از اینرو پلی الکترونلیتهای طبیعی که از برخی گونه های گیاهان و جانوران به دست می آیند به عنوان ماده جایگزین پلی الکترولیتهای سنتزی مطرح شدند. این بیوپلیمرها قال تجزیه بیولوژیکی می باشند و با ارگانیزم بدن انسان سازگار هستند . با توجه به اهمیت پلی الکترولیتها در سیستمهای تصفیه آب ، این تحقیق تجربی برروی امکان استفاده از بیوپلیمرها در تصفیه آب انجام گرفت و عوامل موثر بر روی عملکرد آنها بررسی شد.

کلیدواژه ها:

پلی الکترولیت ، تصفیه آب ، منعقد کننده ، بیوپلیمر