ارزیابی عملکرد سیستم بیوفیلتراسیون برای حذف آلاینده های هگزان ، سیکلوهگزان ، دی کلرو بنزن و بنزن از جریان هوا

آلودگی هوا یکی از معضلات زیست محیطی بشر می باشد ، بنابراین بنابراین باید با بکارگیری تکنولوژی مناسب این مشکل را کنترل نمود . یکی از روشهای ساده برای حذف آلاینده های گازی بیوفیلتراسیون می باشد . در این روش آلاینده ها با عبور از میان یک بستر حاوی میکروارگانیسم تجزیه کننده تصفیه می شوند. در این مطالعه ، یک بیوفیلتر استوانه ای از جنس آهن گالوانیزه برای تجزیه هگزان ، سیکلوهگزان ، دی کلروبنزن ، بنزن از جریان هوا مورد استفاده قرار گرفت . در این مطالعه از بستر بیوفیلتر با مخلوط کمپوست مواد زائد جامد شهری ، خاک اره ، خاک برگ ، لجن برگشتی و تراشه چوب (2-0/5 cm ) به نسبت 20 به 80استفاده شد. کارایی این بیوفیلتر به مدت 2 ماه مورد بررسی قرار گرفت . در طی این مدت رطوبت ، PH و دمای بستر مورد اندازه گیری قرار گرفت که رطوبت د رمحدوده 70-50% ، PH بستر د رمحدوده 8-7 و دمای بستر 40-20 درجه سانتیگراد بود. در این مطالعه ، اثرات دبی ورودی هوا، دما ، ارتفاع د رعملکرد سیستم بیوفیلتر مورد بررسی قرار گرفت و ترکیبات شیمیایی د رغلظتهای pmm 60-70 به سیستم وارد گردید. بر اساس نتایج بدست آمده از این مطالعه حداکثر راندمان حذف در شرایط مختلف برای هگزان ، سیکلوهگزان ، بنزن و دی کلر و بنزن به ترتیب 100% و 100% و 94% و75% بود. بهترین میزان دبی 2 و 4 لیتر بر دقیقه می باشد . نتایج نشان می دهد که راندمان حذف بیوفیلتر می تواند بوسیله افزایش ارتفاع افزایش یابد و تغییرات دما در راندمان حذف آلاینده توسط بیوفیلتر تاثیر دارد. در این مطالعه آزمایش شاهد به منظور بررسی مقدار جذب ترکیبات بر روی بستر استریل شده انجام گرفت. نتایج نشان می دهد که بستر استریل می تواند مقدار کمی از ترکیبات مورد بررسی را جذب کند (18-8%) در کل می توان اظهار نمود که بیوفیلتر روش مفیدی برای حذف آلاینده های مورد بررسی است.

کلیدواژه ها:

بیوفیلتراسیون ، کمپوست ، مواد آلی فرار (VOC) ، هگزان ، سیکلوهگزان ، دی کروبنزن ، بنزن