حذف و بازیافت مس و روی از محلولهای آبی توسط بیومس غیرفعال جلبک قهوه ای سارگاسوم

فلزات سنگین از عوامل آلاینده سمی در محیط زیست هستند. حذف و بازیافت فلزات سنگین از فاضلاب بدلیل حفاظت محیط زیست و سلامت انسان اهمیت شایانی دارد. بیوجذب فلزات سنگین یک فرایند مؤثر جهت حذف و بازیافت فلزات سنگین از محلولهای ابی می باشد. به همین دلیل در مطالعه حاضر، خصوصیات بیوجذب بیومس غیرفعال جلبک قهوه ای سارگاسوم جهت حذف مس و روی مورد بررسی قرار گرفت. روش اجرا: مطالعات سینتیکی، ایزوترم، بازیافت فلزات و احیاء بیومس سارگاسوم با استفاده از یک رآکتور ناپیوسته درش رایط مختلف آزمایشگاهی انجام گرفت. یافته ها و نتیجه گیری: مطالعات ناپیوسته سینتیکی نشان داد که بیوجذب مس و روی به سرعت توسط بیومس ساگاسوم انجام گرفت و عمده حذف در ک متر از 60 دقیقه به وقوع پیوست. راندمان حذف این دو فلز توسط بیومس مذکور، در مورد روی با حداکثر ظرافیت بیوجذب معادل 1/914 میلی گرم در هر گرم جلبک، بیشتر از راندمان حذف مس با حداکثر ظرفیت بیوجذب معادل 1/314 میلی گرم در هر گرم جلبک بود. pH بهینه به منظور بیوجذب مس و روی توسط جلبک قهوه ای سارگاسوم در دمای آزمایشگاه (21+2 درجه سانتیگراد) معادل 5 تعیین شد. در شرایط بهینه، ظرفیت بیوجذب فلز با افزایش غلظت اولیه مس و روی به ترتیب تا 200 میلی گرم در لیتر و 500 میلی گرم در لیتر روند افزایشی داشت. طبق مطالعات سینتیکی مشخص شد که عمل بیوجذب مس و روی توسط جلبک قهوه ای سارگاسوم به نوعی از واکنش درجه دوم کاذب پیروی می کند. نتایج نشان داد که فرآیند بیوجذب مس و روی بر روی بیومس غیرفعال جلبک قهوه ای سارگاسوم از مدل ایزوترم فروندلیچ تبعیت می کند. عمل بازیافت مس و روی بیوجذب شده بر روی جلبک قهوه ای سارگاسوم با استفاده از اسید نیتریک 0/1 مولار انجام گرفت. میانگین بازیافت مس و روی بیوجذب شده به ترتیب معادل 78/97 درصد و 86/6 درصد بود. به منظور کاربرد جلبک در سیلک های متعدد بیوجذب، احیاء جلبک قهوهای سارگاسوم با استفاده از لرید کلسیم 0/1 مولار بدون خسارت عمده به ظرفیت بیوجذب این بیومس انجام گرفت. به طوریکه حداکثر ظرفیت بیوجذب مس و روی در سیکل سوم بیوجذب- واجذب نزدیکب ه حداکثر ظرفیت بیوجب در سیکل اول بود.

کلیدواژه ها:

بیوجذب ، واجذب ، فلز سنگین ، جلبک دریایی سارگاسوم ، محلول آبی