تحلیلی بر حوادث فیزیکی و شیمیایی و میکروبی آب آشامیدنی شهر تبریز

زمینه و اهداف: تأمین آب سالم و بهداشتی یکی از مسائل مهم در ارتقاء سلامتی جامعه می باشد که برای رسیدن به آن اهداف باید کیفیت میکروبی و شیمیایی آب شرب را در شبکه آبرسانی کنترل کرد که اغلب کنترل میکروبی مد نظر است و کنترل شیمیایی تنها هنگام خروج از تصفیه خانه مورد بررسی قرار می دهند حال آنکه شبکه توزیع خود می تواند تأثیر نامطلوبی بر کیفیت آب توزیع شده داشته باشد. روش بررسی: بمنظور تعیین ارتباط جنس لوله بکار رفته در خطوط آبرسانی با رشد جمعیت میکروبی، کلرآزاد باقمیانده، کدورت، ابتدا شبکه های آبرسانی با جنس های مختلف شامل آزبست سیمان، چدن داکتیل، پلی اتیلن و گالوانیزه که در آنها حداکثر طول شبکه را داشتهب اشد شناسایی، سپس نمونه برداری در سال 1383 همزمان در روزهای مختلف هفته از شبکه هایی که از لحاظ کیفیت آب جاری در آنها یکسان بوده انجام گردید. یافته ها: نتایج نشان می دهد که میانگین و انحراف معیار کلر آزاد باقیمانده در جنس ه ای مختلف چدن داکتیل، آزبست، گالوانیزه و پلی اتیلن به ترتیب 0/55+0/12، 0/45+0/17، 0/51+0/13، 0/51+0/1، و میانگین و انحراف معیار کدورت در جنس های مختلف به ترتیب 1+1/17، 1/17+1/29، 0/72+0/52، 0/61+0/33 و میانگین و انحراف معیار تعداد باکتری ها در جنس های مختلف در دمای 11-12 درجه سانتیگراد به ترتیب 12+25، 86+111/74، 147/4+244/8، 269/8+299/82 می باشد. نتیجه گیری: مطالعه انجام شده نشان می دهد که تغییرات باکتریایی باعث تغییر طعم و بوی آب، تشکیل لایه لزج بر روی جداره داخلی لوله، ایجاد خوردگی در سطح لوله، افزایش جمعیت های باکتریایی هنگام توزیع آب و کاهش کلر باقیمانده پس از خروج از تصفیه خانه می شود. با توجه به جنس لوله های باکر رفته و سختی آب در شهرستان تبریز، نوع خ وردگی بیشتر شیمیایی است که اضافه کردن کلر باعث افزایش خوردگی و تأثیر بر روی کیفیت شیمیایی آب آشامیدنی موجود در شهر کمک می کند بنابراین بررسی خواص شیمیایی آب در شبکه توزیع پس از خروج از تصفیه خانه لازم و ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

حوادث ، فیزیکی ، شیمیایی ، میکروبی آب آشامیدنی