بررسی وضعیت جمع آوری، حمل و دفع زباله های بیمارستانی کشور

سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 617

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCEH09_194

تاریخ نمایه سازی: 9 بهمن 1392

چکیده مقاله:

مقدمه: زباله های بیمارستانی در هر جامعه ای می تواند به علت داشتن عوامل میکروبی بیماری زا و کشنده از قبیل باکتریهای سل، کزاز و ویروس های هپاتیتایدز و مواد و داروهای سمی به صورت زنگ خطر مطرح شود. با توجه به اینکه بیمارستان محلی است که بیمار جهت درمان و گذراندن دوران نقاهت در آنجا بستری می شود، در صورت آلودگی محیط بیمارستان و بروز عفونت نه تنها تلاش کادر درمانی مؤثر نخواهد بود، بلکه هزینه درمانی نیز به هدر خواهد رفت و بیمار نیز بدون درمان مناسب مجبور به اقامت طولانی یا مراجعه مکرر به بیمارستان خواهد شد. طبق آمارهای موجود عفونتهای منتشره در انگلستان 9/2، نروژ 9، بلژیک 13/3، ایتالیا 6/8 و در امریکا 5 درصد می باشد و در امریکا بیماران مبتلا به عفونتهای بیمارستانی 4 تا 13 روز بیشتر در بیمارستان می مانند که سالانه بیش از دو میلیارد دلار هزینه مستقیم برای بیمارستها در بر دارد. روش پژوهش: جامعه پژوهش در این تحقیق که یک مطالعه توصیفی و مقطعی است کلیه بیمارستانهای تحت پوشش دانشگاههای علوم پزشکی کشور را شامل می شود. بنابراین نمونه پژوهش با جامعه پژوهش یکسان و در هر واحد پژوهش وضعیت موجود سیستمهای جمع آوری، گندزدایی و دفع زباله های بیمارستانی طی دو سال (83 و 84) بررسی شده است. گردآوری اطلاعات از طریق پرسشنامه مورد تأئید و نتایج با استفادبه از نرم افزارهای Excel و SPSS پردازش شده است. ایفته ها: نتایج پژوهش نشان داد میزان سرانه زباله های تولیدی 1/85 کیلوگرم در روز به ازای کل تختها و 2/26 به ازای هر تخت فعال و حجم سرانه زباله های تولیدی 16/45 لیتر در روز به ازای کل تختها و 20/2 به ازای هر تخت فعال می باشد. در 95/3 درصد از واحدهای پژوهشی از کیسه های رنگی برای جداسازی زباله های عفونی استفاده شد و در 72/8 درصد از واحدهای پژوهش زباله های عفونی در مبدا به صورت تفکیک شده جمع آوری می گردد. در 57/4 درصد واحدهای پژوهشی قسمت بهداشت محیط یا فردی وجود دارد که می تواند در امر برنامه ریزی، جمع آوری، کنترل و دفع زباله های بیمارستانی نظارت داشه باشد. همچنین نشان داد در 23% واحدهای پژوهش پرسنل مربوط به جمع آوری و دفع زباله هیچ آموزشی ندیده اند و در حدود 50 درصد واحدهای پژوهشی دستگاه زباله سوز وجود ندارد یا بهره برداری نمی شود. نتیجه گیری: وضعیت جمع آوری زباله های بیمارستانی در داخل بخشها و فضاهای بیمارستانهای علوم پزشکی کشور نسبتاً م ناسب ولی از نظر حمل، نگهداری، گندزدایی و دفع بسیار نامناسب می باشد و ضرورت دارد برای حفظ بهداشت عمومی جامعه و حفاظت از محیط زیست برنامه ریزی اصولی و همه جانبه طراحی و اجرا شود.