بررسی وضعیت بهداشت محیط روستاهای زلزله زده شهرستان دورود پس از وقوع زلزله و ارائه راهکارهای مناسب جهت رفع نقایص موجود

زلزله یکی از بلایای طبیعی مخرب است که پیامدهای مخاطره انگیز بهداشتی زیادی را در بر دارد. افراد زلزله زده در مقابل عوامل مختلف از آسیب پذیری بالایی برخوردارند. هدف از این مطالعه برسی فعالیتهای بهداشت محیطی صورت گرفته پس از وقوع زلزله دورود که در فروردین 1385 به وقوع پیوست، می باشد. فعالیتهای صورت گرفته در یک دوره زمانی دوماهه پس از وقوع زلزله مورد ارزیابی قرار گرفته است. این فعالیتها شامل آبرسانی، بهسازی کردن، سمپاشی و نمونه برداری از آب آشامیدنی و مواد غذایی بوده است. حدود 103235 متر مکعب آب لرزنی شد، 4686 مورد از شبکه لوله کشی، 423 مورد از تانکرهای سیار و 424 مورد از مخازن ثابت سنجش کلرصورت گرفت که به ترتیب 72/57، 84/39 و 60/23 درصد از نظر کلر آزاد باقمیانده در حد مطلوب، 18/33، 13 و 9/19 درصد آن نامطلوب و 9/1، 2/6 و 30/35 درصد آنها صفر بوده است. همچنین در این مطالعه 669 نمونه میکروبی از آب مصرفی مردم برداشته شد که از این تعداد 63/93 درصد مطلوب و 36/07 درصد نامطلوب بوده و حضور کلیفرم های گرماپای در آن مثبت بوده است. در مرحله بعدی 62 مورد از مواد غذایی نمونه برداری شد که از این موارد 37 مورد مواد قابل مصرف و 25 مورد توسط آزمایشگاه غیرقابل مصرف گزارش شد و مقدار 452 کیلوگرم مواد غذایی غیرقابل مصرف معدوم گردید. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که علت کیفیت نامطلوب میکروبی آب، شکستگی چاههای جذبی و لوله های آبرسانی، عدم رعایت زمان تماس کلر با آب، دخالت نیروهای انسانی غیر متخصص و نهایتاً عدم عملکرد صحیح شرکت آبفار می باشد.

کلیدواژه ها:

زلزله دورود ، فعالیتهای بهداشت محیطی