تجربه ای جدید در مدیریت پسماند روستایی (مطالعه موردی 72 روستای شهرستان فریدونشهر اصفهان)

یکی از مهمترین مولفه های توسعه پایدار روستایی مدیریت پسماندها بوده که این مدیریت مستلزم ایجاد زیرساختهای لازم از جمله آماده سازی بستر فرهنگی ، اجتماعی و فراهم نمودن امکانات مالی و تجهیزات لازم می باشد . با تصویب قانون مدیریت پسماندها در مجلس محترم شورای اسلامی در سال 1383 و تشکیل شرکتهای تعاونی دهیاریها و حمایت بخش دولتی ، زمینه های لازم جهت اجرایی شدن طرح مدیریت پسماندها در روستاها مهیا گردید . با عنایت به اینکه تا مهر ماه سال 1384 تنها دریک روستای فریدونشهر با 360 خانوار 6/4% خانوار روستایی برنامه جمع آوری و دفع زباله آنهم به طور ناقص انجام می شد ، افزایش شاخص دفع بهداشتی زباله 72 روستا با 4288 خانوار در اولویتهای کاری بهداشت محیط شهرستان قرار گرفت وبرنامه ریزی لازم باجلب مشارکت وحمایت برون بخشی ومسئولین ذیربط بدین طریق اجراگردید.: 1 - جمع آوری اطلاعات آماری ، تقسیم بندی جغرافیایی و طراحی شبکه های مشترک جمع آوری و دفع . 2 –فرهنگسازی در روستاها و تبدیل مسئله به نیاز و خواسته عمومی . 3 – هماهنگی بین بخشی با بخشداری ، محیط زیست ، منابع طبیعی ، تعاونی دهیاریها و ... جهت تامین و هدایت منابع مالی و تجهیزات و نیز تعیین و تملک محلهای دفن . 4 – تهیه گزارش ، فیلم و عکس از وضعیت موجود و ارسال به نهادهای ذیربط بمنظور حساس سازی و جلب مشارکت . 5 – تهیه برنامه عملیاتی با 4 فاز اجرایی با هماهنگی شرکت تعاونی دهیاریها و پیگیری اجرای آن . به استناد ماده 9 قانون مدیریت پسماندها مدیریت اجرایی طرح طبق برنامه زمانبندی مقرر گردید کلیه پسماندهای عادی را بصورت تفکیک شده جمع آوری ، بازیافت و د فع نماید و دربرخی از روستاها نیزبا تلفیق دو روش تفکیک مواد در مبداء و دفن بهداشتی زباله طرح اجراشود.. براساس بازدیدها ،بررسی های به عمل آمده ونتایج آماری حاصل ازاجرای طرح مشخص گردید طرح با موفقیت کامل همراه بوده بگونه ای که شاخص دسترسی خانوارهای روستایی به سیستم جمع آوری و دفع بهداشتی زباله ازشروع طرح تا مهرماه 1387 از 6/4% به 72% ارتقاء پیدا کرده و با اجرای کامل برنامه ها بر طبق برنامه زمانبندی تهیه شده تا 100% محقق خواهد گردید .

کلیدواژه ها:

مدیریت پسماند ، آموزش ، ، تفکیک ، دفن بهداشتی ، اصفهان